Doğa Şiiri - Benönder Kaya

bak gözlerim kış gidiyor
bahar yapraklarını andırırcasına
güneş kocaman doğuyor
bahar yaprakları güneş
kelebekler nasıl uçardı şimdi
kocaman kanatlarıyla güneş gibi
kelebekler

bak gözlerim bunlar kuşlar özgür
sesleriyle bizi çağırıyorlar
ellerimi uzatsam sıçrayıp uçuyorlar
korkmuyorlar belki ama
ürkek bakışlarıyla bize cilveleniyorlar
kuşlar

hafif bir rüzgar bir anda aldı
ben gitmedim hala buradayım diyor
yeni çiçeklenen dallarla son valsini ediyor
uzun bir yolculuk öncesi gibi
rüzgar

bak gözlerim bunlar bulutlar
her an ağlamaklı gözleriyle bakıyorlar
sanki hepsi bugün sarhoş
ayakları dolanık başları bir hoş
kaygı yok dert yok hüzün yok
öyle başı boş
bulutlar

bak gözlerim yine bahar geliyor
kökleriyle sımsıkı tutunmuş toprağa sor
tomurcuklanan çiçeklerin kokusuna
bulutlara ve kelebeklere sor baharı
ve kuşlar kadar özgür
ağaçlara