Doğa Şiiri - Zeynep Saylan Ayşe Kuz

Maziyi hatırla gözlerin dolar,
Dalıp da gider sin gönlünde solar.
Mutsuzluğun için yorulup ağlar,
Nasıl kahırlı zor günler yıllar.

Çimler üzerinde ayağım çıplak,
Yalın ayak koştum çağırdım ulak.
Bulutlara uçtum mutsuz' um uğlak,
Bak tanıma'sanda yalnız aylak.

Dağ bayır gözükür orman kış'lar,
Ne güzel gelir'di çam koku koklar.
Yeşil tonların'da nefesim dağlar'
Pelit ağaçların uzayan dallar.

Muş'tu doğa'da var bahar geldi.
Çicek'ler de açmış ağaçlar haydi.
Papatya hindibağ başlangıç daydı,
Gözlerim baktıkça ufuklar daydı.

Ormancı testere ağaçlar keser,
Dallarda çalılar rüzgar eser
Beşere kanardı toprak küser
Yanımda sade sen yollar şaheser

Sincaplar kuşlar var insan'lar yıkar
Kütük olmuş yatar kavaklar korkar.
Gündüzü geçeyi acıya bakar
Nefes alamas'sın ahlarım yıkar.