Canla basla
Püsküllenir pürlenirken sögütler
Daglara kurdugu salincagini topugunda camur getiren mevsim kardelen
Cemrelerin havaya suya ve topraga düsme takvimli yapraklarina
Esiklere kadar gelen bahar yorgunlugundan yollanmis yazisiz bir mektuptur
Ki, perdede pervanede canla basla, mesken mahal bize simdi
Yeryüzüne düsen isiklara karismak yarasir
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta