Canla basla
Püsküllenir pürlenirken sögütler
Daglara kurdugu salincagini topugunda camur getiren mevsim kardelen
Cemrelerin havaya suya ve topraga düsme takvimli yapraklarina
Esiklere kadar gelen bahar yorgunlugundan yollanmis yazisiz bir mektuptur
Ki, perdede pervanede canla basla, mesken mahal bize simdi
Yeryüzüne düsen isiklara karismak yarasir
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta