Hayat Çarkı Şiiri - Yavuz Değirmenci

Dişlisi kırılan hayat çarkımı
Tersinden düzüne döndüremedim
Bendi yıkılınca taşan arkımı
Sevgi duvarıyla durduramadım

Ocakta kaynattım çakıldan aşı
Mevsimlerden bana verdiler Kış'ı
Yazılan yazıya eğdirdim başı
Haşa isyan edip sindiremedim

Yaradan'a elim açarak durdum
Şeytani nefsimden kaçarak durdum
Umudu etrafa saçarak durdum
Şu talih kuşuna bindiremedim

Mevsimsiz tohumu veren başağın
Ata, soy, sopuna söven kuşağın
Cahilin yaktığı nefret ışığın
Sevgiyle kuşatıp söndüremedim

Katran karasında pişen insanı
Kardeşine kuyu eşen insanı
Menfaat derdine düşen insanı
Bencillik tahtından indiremedim

Değirmenci ben de unutmam dünü
Önüme bakarım yaşarım günü
İyilikle yayıp etrafa ünü
Kötüleri geri döndüremedim