esir kampında gece
gecenin son yarısı
parça tesirli bir bomba düşer ansızın
koğuş kalk!
deşilmiştir uykuların mahremiyeti
en yumuşak karnından
dikiş tutmaz hançer darbeleriyle
neylersin...
mahmur gözlerinde seğirtir öfken
gri duvarlara toslar
paslı ranzalara
dışarda kar var, ankara uykuda...
bir sıcak nefes ararsın
bir ılık bakış
sıtmaya tutulmuş
cılız gövdene...
yorma!
hüzün yuvası kalbini ilk günden
çünkü ne varsa
insan olmaya dair
kalmıştır, çok uzaklarda...
rengini yitirmiş çiçekler
marş ezberletir kuşlara
dışarda kar var, ankara uykuda...
2004/
Özgür Üniversiteli Dergisi 2011-Sayı/7
Alpaslan AkdağKayıt Tarihi : 23.3.2010 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
askerliğin ilk günlerindeki şaşkınlık ve onun yüzümüze, gözümüze ve hücrelerimize kadar sinen korkunç haleti ruhiyesi ile yazılmış mısralar...
içimize giren jop var,
yedirilen lağım,
içirilen sidik var,
hakaret var,
işkencenin hasosu var,
dahası var oğlu var,
dışarıda insanlık uykuda...
hüzün yuvası kalbini ilk günden
çünkü ne varsa
insan olmaya dair
kalmıştır, çok uzaklarda......
.......şovenist ve fundemantalist söylemlerin hakimiyet kurduğu son dönem sanat ve edebiyatımızda, şiirin içermesi gereken humanizmayı okuruna taşıyan bu okunası usta kalemi saygıyla selamlıyorum. Ayrıca toplumun farklı etnisitelere, inançlara sahip unsurlarını yaralayan, kardeşliğimizi işkence duldalarında yitirme gayreti içine giren ve bunu başarabilmek adına her türlü yolu mübah gören kof ve marksist zihniyete olması gerektiği gibi bir sesle, korkusuzca “sen kan ve irinden başka bir şey bilmeyen bir cellatsın” diye haykıran bu şiiri de göğsüm kabarık bir vaziyette kutsuyorum…”yolun açık olsun cesur yürek ustam!” diyor ve kapatıyorum bütün parantezlerimi....ben kaçar, herkese insanlık ve kardeşlik yüklü rüyalar...
.............Necip Salacan
TÜM YORUMLAR (9)