Dirilişin Sesi Şiiri - Züleyha Aktaş

DİRİLİŞİN SESİ

Bir zamanlar sustuk da, söz hakkı zalimindi,
Hak kelâmı unutulup korku doldu kalbimizde.

Bir lokmaya, bir mevkie satıldı nice yürek,
Vicdan meze misali, sofralarda bir direk.

Gözlerimiz görürken, gönüllerimiz kördü;
Hakk’ın adı anılmazdı, dillerimiz sessizdi.

Kimi menfaat için sustu, kimi korkudan sessiz;
Kimi dua eder hâlâ — o da umutla çaresiz.

Fânî dünyanın içre zenginlik bir ağ idi,
Her düşenin altında ihanetin bağıydı.

Ey dost, artık yeter ki eğilmesin boynumuz;
Ben bir tek secdeye var, Hakk’ın olsun boynumuz.

Çünkü mazlumun sesi arşa değer yankıyla,
Bir gün iner zelzele, zalimlerin hakkıyla.

Gökyüzü şahittir, yer unutmamış kanı;
Bir bebek ağladıkça sarsar bütün cihanı.

Yıkılsın sahte tahtlar, titremeli her makam;
Gerçek sultan bellidir: adalet, iman, selam.

Artık susmak günahtır, söz mızrak kadar keskin;
Bir harf bile yeter ki, hak yolunda olsun dik.

Dirilişin sesidir bu, yankılanır her tende;
İnsanlık ölmez elbet, yürek atan her bedende.

Uyan ey ümmetim, uykun artık haram sana;
Bir asırdır zincir vurmuş gafletin karanlığına.

Kül olmuş vicdanları yeniden yak imanla;
Her düşüş bir diriliş — başlasın besmelenle.

Bir gün Hak çağırınca, ne makam kalır, ne taç;
Gerçek sultan O’dur ki, adaletle olur taç.

Ey gönül, unutma sen; sınavdır her karanlık,
Hakk’a sığın, Hakk’a yürü — kurtuluş ondan artık.

Ve bil ki, her feryadın yankısı boş değildir;
Mazlumun gözyaşını Rab katında gizli değildir.

Yeter ki eğilmesin bir daha boynumuz;
Secdeye varmak için var olsun soyumuz.

Bir gün dirilir elbet hakikat bu toprakta,
Ve yazılır destanlar, alın teriyle, aşkla.

Nûrferah Züleyha Aktaş
Tarih: 08/10/2025
Saat: 00:28