Direnişin coğrafyalarına

Toprağında nöbet tutan atamdır
Sana gelen günahımdır, hatamdır
Feryadın ki dudağımda matemdir
Sana kıyan kirli eller kurusun!
Kana doymazlara zehir yürüsün!

Yandı içimdeki koşturan nefer
Seni gören bütün dünya bi-haber
Kurşun gibi dizelerim cengâver
Yüreğim namluya taşıyor beni
Öcünü almaya giydim kefeni

Sana ihanetin yüzü belirgin
Mezâlim ki kurtlar, kuşlar tedirgin
Seçkinlerin şimdi daha bir dingin
Zulüm perdesini kaldıracaklar
Akan gözyaşını dindirecekler

Her gün, vicdanlılar seni yazıyor
Seni duymayanlar kuyun kazıyor
Yaratan bu zulme sınır çiziyor
İblisin ufkuna şimşekler çaksın
Kalbimde tüllenen şanlı sancaksın

Yakılan, yıkılan yurdun kim bekler?
Ezanın okuyor cümle melekler
Yeminle tutuşup, yanan yürekler
Siyah giymeyerek dik yürüyecek
Kışından bahara leş kürüyecek

Uzak durma, yetişemem yurdumdan
Benden başka gelenler var ardından
İki gözüm ağlayarak derdinden
Dökülecek her damlaya and olsun
Senin adın zalime kement olsun

Yeryüzünde çatırdıyor direkler
Şehirler üzgündür, kalkmanı bekler
Ruhundan içmeye öbek öbekler
Şafak atıp, karanlıklar soyulsun
Nam-ı Celil Muhammedi duyulsun.