Direniriz Zamana Şiiri - Zeki Tüyen

sarı çığlıklar yırtar sessizliği sabahları
sesler başka seslere karışır usulca
bir mahur beste olur, bir masal anlatıcısı
nice mutluluk işçisi olur erkenden
üşüyen o yalnızlık bahar akşamlarında
ki her hüzün bir bilançodur yarınlara
büyük tirajlı gazeteler vardı eskiden bilirsin
büyük aşkları yazarlardı sabahları
berrak sular gibi akıp giden zamanın birinde
sımsıcak güneş doğardı penceremden
sımsıcak güneş sevincime eş
sonra birden uzak iklimlerde
biz seninle başbaşa kalırdık bir an
sözlerini ağzından alırdım ben senin ağzından
sözlerini ağzından alırdım her zaman
ağzım bal ile alırdım
çünkü seninle başbaşa kalırdım ben bir an
gözlerini van gogh'un tabloları sanırdım

bir haziranımız vardı mesela
yoğun ateşler içinde büyüttüğümüz
ortak mevsimlerimiz vardı seninle ortak gülüşümüz gibi
bitmeyecek sanırdık geceler,
gündüzler hiç bitmeyecek sanki
olguları hiçe sayardık biz hiçe
olguları hiçe sayardık her gece
olgular ki antik kentlerin surları gibiydi içimizde

biz, yani ikimiz, seninle biz diyorum biz
gün gelir anmasını da biliriz anıları
kendimizden geçmesini de biliriz
başlangıcı ortasıyla birleştiririz ucu ucuna
başlangıcı sonsuzuyla

zaman dediğin nedir ki güzelim
direniriz zamana biz, direniriz

istanbul; 24.01.2021