Bu gün;
Anlamsız özlemlerle dolu.
Yaşanan yaşanmış,
biten bitmiştir oysa.
Geride kalan;
sadece bir duman.
Ve kurak gönlüm
dipsiz kuyularda.
Tanrım!
Maddeye tapan insan,
ne zaman unuttu sevmeyi.?
Çiçekleri sever, koparır.
Kuşları sever, avlar.
Ağaçları sever, keser.
Tanrım!
Bu ne yaman çelişki.
Ya birisi;
“Seni seviyorum” derse...
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 17:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
POZİTİF GİBİ GÖRÜNEN ASLINDA HAYATLARI BOYUNCA NEGATİF DUYGULARDAN ARINAMAYAN İNSANLARA...
Maddeye tapan insan,
Ne zaman unuttu sevmeyi.?
Çiçekleri sever, koparır.
Kuşları sever, avlar.
Ağaçları sever, keser.
Tanrım!
Bu ne saçma çelişki.
Ya birisi;
“Seni seviyorum” derse.?
Çok güzeldi Tayfun bey. Kutluyor ve saygılar sunuyorum...
Saygıyla kutlarım.Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (5)