Dinmeyen Fırtına Şiiri - Müslüm Bayram

Sevgi dili aşkla harmanlanır
Mayalanır onurla sürülür fırına
Özüyle hasıyla ne ala
Pişmiş aş mide ağrıtmaz derler
İnce bir çizgi bıçak sırtı sırattır
Şairliğimden ileri...
Yol sevdadan gelir.

Mahpus dilim söyleyemediğim katına
Lekesiz hecelerim dizemediğim
Ey kutlu aşkın çarpıntılı eseri
Kalbimde her daim...
Dinmeyen fırtına.

Kim bilebilir ki şair kime denir
Doğum günün kutlu olsun şair
Ahraz sözcüklerin dolu ambarından boşalır
Tutuşur kalemin ucundan yanık kokusu
Kararmış bağların şarabı
Dökümü hoş mürekkebin güftesi
Dolu kadehlerinden.

Ve ben sarhoş olurum
Kaybolurum derinliğinde gözlerinin
Nutkumun tutulmasına mıh gibi çivilenerek
Aşkına ikmali ödevim.

Yâr eşiğine asılmış kör kilit
Belleğime kazınan sima!
Denkleminle çözülürüm
Bir gülüşüne aşina.

Ey sevgili aşk!
Adına destansı şiirler yazdığım
Adımın şaire çıkmışlığı bundandır
Sarnıç gözlerine tutuklu kaldığım
Kanamadığım susuzluğumdandır
Aşkımın sonsuzluğuna.