Dinlemez çün cân kulagıyla figânın bülbülün

Dinlemez çün cân kulagıyla figânın bülbülün
Kulagına kurşun aksa jâleden tan mı gülün

Niçe dil cânbâzı her târında cân per-tâb ider
Câna kalmaz rîsmânîdür meger ki kâkülün

Gerçi kokdum gül gibi rûyun benâgûşun senün
Cümle burnumdan getürdi yine hâl-i fülfülün

Neş’e-i mey gözüme câm-ı zücâcîden gelür
Cilve-gâhıdur bu ev sırça serâyıdur mülün

Niçe bir cân u dil-i ‘Âşıkda ceng ey tîg tîz
Götürün gavgâyı bâri ortadan iki bölün