Dinle Oğul 7 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DİNLE OĞUL 7

İki keklik bir kayada sekiyor,
Biri ayak, biri baştır bunların.
Biri sağa biri sola çekiyor,
Biri kirpik, biri kaştır bunların.

Yargıcamı, kadıyamı gideyim,
Kimi kime ben şikayet edeyim,
Nasıl ayırayım nasıl güdeyim,
Biri gerdan, biri döştür bunların.

Nasıl düzlüyeyim nasıl düreyim,
Başlarına nasıl çorap öreyim,
Kimi zem edeyim, kimi yereyim,
Biri toprak, biri taştır bunların.

Mevlâ vermemişse akıl izanı,
Toparlayıp bir araya kızanı,
Nasıl oturtmayım denge mizanı,
Biri kuru, biri yaştır bunların

Bulunuyor ayrı ayrı şiarı,
Mesken edinerek, yeri çınarı,
Gıdasıdır arpa, buğdayla darı,
Biri ördek, biri kuştur bunların.

Yağmur yağar yer altında ıslanır,
Şekil alır bir gövdeye yaslanır,
Çiçek açar, tane verir uslanır,
Biri nohut, biri maştır bunların.

Hele bir bak oğul hele şunlara,
Ne edeyim bilemedim bunlara,
Aklanmadı bulmadım da unlara,
Biri güzdür, biri kıştır bunların,

Aldanma sakın ha kara kaşına,
İkisi de gelmiş yetmiş yaşına,
Ömrünü tüketir boşu boşuna,
Biri çürük, biri hıştır bunların.

Kul Müçtehit beyan eder boyları,
Yurt edinir kıyıları koyları,
Aslen aynı adı taşır soyları
Biri kavak, biri huştur bunların,

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi