Dinciler Ve Kinciler Şiiri - Fahri Bulut

DİNCİLER VE KİNCİLER
Dinci ve kinci soyu, tee Yezid'e dayanır,
Kerbelayı bilmeyen, bunlar Müslüman sanır.
Okumuş aydın kesim, güruhu iyi tanır,
Allah ile aldatan, kulları kindar güruh.

Güçlüler karşısında, ayak yalar susarlar,
Güç eline geçende, kinlerini kusarlar.
Para ve çıkar için, din kardeşi asarlar,
Allah ile aldatan, pulları cidar güruh.

Kadına ve paraya, Tanrı’dan çok taparlar,
Kimde menfaat varsa, düşman demez koparlar.
Zengin olma uğruna, din yolundan saparlar,
Allah ile aldatan, dulları mantar güruh.

Işidi desteklerler, Emeviler soyundan,
Akılları çalışmaz, övünürler boyundan.
Yalana alışanlar, vazgeçer mi huyundan?
Allah ile aldatan, malları vandal güruh.

Peygamber bunlar için, mahcup yaşar Tanrı’ya,
İnsan ciğeri yiyen eli, yüzü kanlıya,
Zarar vermeyin demiş, dinimiz bir canlıya,
Allah ile aldatan, binleri mundar güruh.

Aydınlığı sevmezler, karanlıkta yaşarlar,
Elifi mertek sanır, be de cim de şaşarlar.
Yobaz meclislerinde, zikir çeker coşarlar,
Allah ile aldatan, kulları cindar güruh.

Rızazade, her zalim bil ki şeytanın kulu,
Soysuzlar dan utanır, gelecek nesil oğlu.
Ar damarlar kalmamış, vicdanlar çamur dolu,
Allah ile aldatan, nalları ender güruh.
20. EKİM. 2014
FAHRİ BULUT RIZAZADE