Açmadan solan bir güle döndü sevgim
Kapattığın yüreğine giremedi aşk duygularım
Acı hatıram dediğin yaşamadığın bir sevgi
Ve seni seveni yıktığın, yok ettiğin bir an
Sensizlikle yaşamak zorunda bıraktığın bendim
Burası sevdalar sokağı
Bu sokakta bende yaşadım
Ne sevdalar yaşandı burada biliyor musun?
Ne sevdalar gördü bu sokak, dillere destan
Bu sevdalar ki, kaldırım taşları şahidi oldu onlara
Çok sevdalılar geldi, çok sevdalar geçti bu sokaktan
Seslendim sevdamın sen olduğunu
Yalnızlıklara
Gökyüzünün engin sonsuzluklarına
Çığlıklar attım duyurmak için sesimi
Yıldızlara
Güneşe, aya,
/ Zamanın sonsuzluğunda yankılanıp duran fısıltıların eşliğinde
Yok olmuşluğun son anlarını yazıyorum /
Zaman karanlık,
Mekân karanlık,
Gecenin zifiri ortasında her yer karanlık
Elinizi vicdanınıza koyacaksınız
Ve insan olduğunuzu hatırlayacaksınız
Ne akıllardan silinecek barbarlıklar
Ne tarihin sayfalarından
Medeniyetin yüzkarası olarak hatırlanacak savaşlar
Mekânsızdır bazen kelimeler
Mekânsız olduğu gibi ruhsatsızdır da
Aranır kendi halinde
Duracağı yeri
Sığınacağı limanı
Suçum sevmekmiş
Daha da büyüğü
Sevdiğimi söyleyemekmiş
Sırdın bende
Kendimin de bilmediği
Umutla bekleyişti benim ki,
Bir gün geleceksin diye
Kapım her gece aralıktı
Sokak lambasından süzülen loş ışıklarda
Gözledim yolunu gecenin soğuk ayazlarında
Kaç geceler bekledim titreyerek
Hey gidi âdemoğlu hey
Dünya malı dünyada kalacak
Öteye götüreceğin üç beş metrelik beyaz çul
Yatıracaklar musalla taşına
İmam soracak
Ey cemaat nasıl bilirsiniz
Dünya büyük
Doğa mert
İnsanoğlu desen
Bilirsiniz işte
Söze ne gerek
şiirlerini tesadüf eseri gördüm bir kısmını okudum çok güzel şiir yazdığını bilmiyordum bunları okumak bir harika yarın yine okurum hoşca kal.ablan seni çok seviyorum.