Unutursun demiştim
Arayıp sormazsın
Mehtabın bitimini beklemeden
Gidersen eğer
Ben hasretinden ölürüm
Sende kendine kahredersin
Kısadır gidilen yollar
Bir adım gibi
Bir nefes gibi
Ölçmeye kalksan mesafeyi
Ciğerden boşalan bir nefes gibi
Canlılığın, mutluluğun simgesiyim
Duygusallık bende aşk bende
Damarlarınızda akan renk benim
Al bayrağıma renk verenim
Kırmızıyım ben kırmızı
Asi ve güzeldi
Hırçın denizler gibi
İsyankâr sinesinde
Erişilmez dağdı yüreği
Yaşamın çilekeş yollarında
Buğulu gözlerin sevgiden yoksun
Ela gözlerine yakışmıyor hüzün
Gurbetin çilesinde kendine küskün
Kaderim diyerek ağlıyorsun
Sinende umutsuz atışlarıyla
Hani mavilere yazıyorduk ya her şeyi
Tükenmeyen umutlarımızla
Gökkuşağının renk cümbüşü altında
Saçıyorduk gönlümüzden
Yeşilleri her yere
Solmadan yeşersin diye
Kelepçiyi yüreğime vurdun
Arkana bakmadan çekip gittin
Anahtarını gönlünde tuttun
Açık kapı bırakmadan gittin
Kalbime sevda gülleri diktin
Aylardan eylül
Zamanın mahkûmiyetinde gölgeler
Bak mevsimlerden hazan
Düştün hasretin hüzünlü ellerine
Sararmış yapraklar duyguların misali
Gidecektin bir gün
Biliyordum gideceğini
Her gelişinde sitemlerin
Her gidişinde elvedaların
Belliydi bir gün gelmeyeceğin
Unutmuş sevdiğim halinden belli
Arayıp sormazsın sitemin niye
Kaç defa söyledim sevdiğim diye
Bilirim sebebin hüznünden belli
Gönlümde açmışsın gelincik gibi
şiirlerini tesadüf eseri gördüm bir kısmını okudum çok güzel şiir yazdığını bilmiyordum bunları okumak bir harika yarın yine okurum hoşca kal.ablan seni çok seviyorum.