Dinçer Demirel Şiirleri - Şair Dinçer De ...

Yolun Sonu

Haksızlığa boyun eğmem
Duruşum dik yönüm hakk'a
Doğrudan yanadır özüm
Duruşum dik yolum hakk'a

Ne zaman duracak
Ne de insan susacak
Dönme dolap misali
Dönüp duracak akreple, yelkovan
Koparılan takvim yaprağının ardından
Kaldığı yerden devam edecek yaşam

Zamanın Girdabına Kapılmış Sürükleniyorum

Mehtapsız gecelerin zifiri karanlığında çok düşündüm,
Zamanın akışı içinde hangi mevsimdeyim,
Yılların soluksuz koşuşturmacasında,
Zamanın neresindeyim.

Zamanın İçinden Geliyorum

Zamanın içimden geliyorum
Zamanı yaşayarak,

Zamanın soğuk yüzünüde yaşadım,

/ Toprağa selam verdim,bir tohum ektim, 
Binlerce çiçekle, ağaçla, meyveyle karşılığın verdi. /

Topraktır diyerek geçmedim bastığım yerleri,
Böcektir, kuştur, çalıdır,dikendir,
Kumdur,çamurdur diyerek hiç birini küçümsemedim.

Bir gün sessizce vedasız çekip gideceksen eğer
Bırak şimdiden hasret ateşinde can versin seven yüreğim
Arkandan gidişine hasret gözyaşları dökeceksem eğer
Bırak şimdiden kör olsun gidişini görmesin gözlerim

Bir sevda düşmüş ki yüreğe sorma sözlerle anlatamam

Alem temelinden eğilmiş
Zamane kötü
Zalimlerin zulmünde insanlık

Demokrasi adı altında savaşlar
Silahlar ölüm kusuyor

Düşler derin kış uykusunda
Köşe başında sonsuz yalnızlık
Hasretle yananlar hicran yolunda

Umutlar kırk,
Yürekler zemheri ayazında

Alacakaranlık Kuşağında Düşüncelerime Sen Takılırsın

Akşamın kızıllığı gökyüzünden gözlerime vururken,
Yine sensizliğin hüznü çöküyor yüreğime.

Gökyüzünün maviliği güneşin kızıllığıyla buluşurken,

Anadolu Şehitler Yurdudur

Su can,
Toprak bereket,
Hava hayat,
Güneş aydınlıktır.