Din Ve Devlet Şiiri - Sevinç Kavuk

Din ve devlet birbirinden ayrıdır diye bir değer birimi
Türk dünyasının tarihler boyu alt yapısı bir milli birlikte
Önce vatandaş sonra uzman olmak gibidir
Kamu mallarıdır zekat ve vekili din işleri başkanı
Halkın vekilliğinden sorumludur devlet başkanı
Ve o malların sadece koruyucusu olmakla…

Din ve devlet, beden ve ruh gibi iç içe birer güzellik!
Madde ve ruh birliği anlayışına muhteşem yeterlilik

İşte bu, ‘her yerde hazır ve nazır bir Allah’a inanma şuuru’!
Hıristiyanlıkta vergi sistemi nedeniyledir
‘Kayser’in hakkını Kayser’e, Allah’ın hakkını Allah’a ödeyin! ’
Gibi bir değer kesifliğinde belki o rahatlığa düşkünlük…

Türkiyemde millet değil vatandaş olmak yeter bana diyen
İnsan varlıklar oluşmuş! Batıda düşkünlük doğuda sefahat
bir özdeşlemeye ne de güzel basitliğe emek bu ödünle fırlat?
Heyhat!

İslam’da imanın dört direğidir namaz, oruç, hac, zekat
Din ve devlet gibi iyi niyet ve gururu birbirinden ayıran
İnsana has hususiyetler canlı ve cansız bütün varlıkların
İbadetlerinin sentezi gibi bir enfeslik beş vakit namaz
Dağ gibi ayakta durup, hayvan gibi eğilip, bitkiler gibi
Yere kapanıp, yıldızlar gibi periyodik hareket tekrarıyla
Yeryüzü ve bedenimizin üçte ikisi su gibi berrak akılır
Ruhun derinliğindeki sükunete Allah’ın yüce kelâmı okunur
Ki, o hissiyatıdır milli birliğini vatan kucağında yaşatarak
Yaşamaya aracısız ve formalitesiz ancak Allah’a
Kulluk etmek ve O’ndan yardım dilemek Fatiha’mız
‘Gündelik ekmeğimizi bize bugün ver’ emri kadar
Yapılan iyiliği hatırlatmak da ayıp, kaldı ki
Her suç işlendikçe, darlıktan sıkıldıkça saldırmak
Bir de günah çıkartıp Allah’ın adına affettim diye
Papazlarca Hıristiyan Amentüsü ve dominikal duâsı işte bu…

İşte bu olmaya müslüman dünyasına kıçlarını yırttırıyor
Bizimkiler de yarışa giriyor gözlük takılmış at sanki
Sağını solunu değil görmek, hu alla! de bak ne raksediyor
alla Allah demek değil demeye hiç zahmete şans vermiyor

‘Eğer yeryüzünde ağaçlar kalem, denizler mürekkep olsa
Hepsinden yedi kat yedek de olsa yine
Allah’ın sözleri yazmakla bitmezdi’ diye Kur’an
O nadide tabiriyle insanlığa ilerlemeye iz oldu.
Allah insan olsaydı, çarmıha çoktan gerilirdi
Sahi, İsa’ya esirgemediler Yahudiler bu sanat eserini
Bu yüzden hâlâ laf bolluğunda yarışılmak anlaşılmış
Aciz insanı kandırır gibi Allah’a…Tövbe Estağfurullah!
Kaldı ki, Rabbin dergâhına gitmeye çalışıyoruz…

İbadet ve çalışmak kulluktur, o kılavuz ve ışıkta yücelmek
Barışı tamamlamaya sürekliliktir
Bu uğurda savaşmak aşırıya gitmeden
‘Bozma’ zaaflığına karşı 'emirler' davranış ölçüsü
Vatan ve cihan meselesi irade ve idaresinde yeterlilik!
Falcılık, büyücülük, gelecekten haber vermek değil…

Selamet, doğru yolu takip edene olsun!
Doğru yolun izinde ilerleyen Türk Milletinin
Türk dünyası ve cennet vatanının selameti ebedi olsun!

Ar geliyor sana aşk neyleyim?
Bu feryadımı ben ayrıcalıkla söyleyeyim....