Varlığını işitmiştim düş sokağında
peşinden koşmuştum şiirlerce öteden
Dudaklarımı ısıtmıştın o gece hatırlıyor musun?
Ben hatırlıyorum
O isimsiz parkta
o puslu sabahta
ve Kimble akşamların ışıldayan gözlerinde
bulmuştum ölümün cesedini
Yok olmak yoktu
aşk varken
Hala sevdiğini sayıklıyor musun?
Ben sayıklıyorum
Sonra gün döndü
gel oldu cezir
git oldu med
düş sokağı dilsiz
surları yıkıldı ölümsüzlerin
Yüzünü ışığa döndün karanlık varken
O parkta ve puslu sabahta
ismi kazındı varoluş hikayenin
Ne güzeldin sen
sen ne yalandın
Bir ay kaçabildik kayıp dünyadan ama yine de
sen
en güzel yalanıydın bu senenin
31.12.2002
İstanbul
Kayıt Tarihi : 6.1.2003 09:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bunu yaşayabilecek kadar şanslı olmalısın..
Ama Sonu çok umutsuzlukla dolu...Hem Yalan hemde bir o kadar gerçek olmak..! !
Şaşartıcı ve Kışkırtıcı......
TÜM YORUMLAR (2)