Diljin Kovexi'ye Şiiri - Erdal Karadağ

DİLJİN KOVEXİ' ye..

Hazirandı,
Ağır kalp krizlerinin sarsıntıları zelzele gibi inmişti bedenime
Tek tek atan serseri nabızlar seyrinde,
Günlerce direnmiştim ölüme yoğun bakım ünitelerinde
Çıktığımda öğrendim, mide kanamasıyla birlikte,
kalp yetmezliğinden göçüp gittiğini Diljin..

Haziran bu işte, şairin iyisinden anlıyor yani
Ben ölmediysem şair olmadığımdan ölmedim.
Ahmet Muhip,
Hasan İzettin ölmedimi Haziranda ?..
Cemil Meriç,
Zarifoğlu Cahit,
Orhan Kemal hepsi Haziran yitiği
Ve, Nazım'ı
Ve, Ahmed Arif'i almadı mı bizden kalp krizleriyle Haziran?.
Birde sen, birde sen katıldın o erişilmez şairler kervanına Diljin..

İdil yoksul bir kentti
İdil adıydı kısa çoban şiirlerinin
Yoksuldun ama adın uzundu Diljin..
İdil'den başlayıp Misis'e uzanan kısa bir macera,
kısa bir konukluktu yaşamın
Ve uzun
Ve kısa şiirlerin
Ve Epilya
Ve Jose
Öksüz kaldı ama sahipsiz kalmadı Diljin..
Şimdi yoksun ya,
Ölümünü anlattığın
yasaklı dilinin kanatan tüm sözcükleri,
mermi gibi saplandı yüreğime
Ve o uslanmaz şiirlerin mavzer yatağydı zaten..

Ahh...
Sen sevdayı dipsiz yaşayan
Sen öksüz ve eğik başlı fahişelerin de başını okşayan âsi çocuk
Şimdi okşanacak bir mezar taşı
ve milyonlarca öksüz el bıraktın ardından
Ellerinden tutamadık bağışla bizi, Diljin..

20 Haziran 2017