Artık nefes alamıyordum. Yaşadığım dünya ve getirdiği gerçeklerin elle tutulur bir yanı olmadığını gördükçe; kendi içsel dünyamın içine sürüklenişimi izliyordum. Nasıl bir gerçeğe dönmeliydim yönümü ve kurtuluş hangi mevsimlerin yasını tutuyordu. Böylesine boğulmuşluk hissi, kendimi tanımadığım yabancı kelimelerle süslü yazdıklarımın içine yuvarlandıkça; kurgusal düşlerimin hiç adil olmayan gerçeğe dönüşlerini görüyordum.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta