Sen gözlerimin içine bakıp konuşurdun. Ben gözlerinin içine bakıp kaybolurdum. Senin gözlerin yalan söylemezdi. Yalan söylememek için gözlerini kaçırdığında anlardım içindeki o kocaman boşluğu, susardım. Senin içindeki o boşluğu doldurmaya çalıştıkça ve bunu başaramadıkça kendi içime kaçardım. Ne çok koşardık kendi içimizde gerçekleşmeyen hayallerimizin peşinden ve ne kadar çok tökezlediklerimiz aklımıza gelirdi hayatın koşturmacısı içinde elimizden bir şey gelmeyişlerine…
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta