Sen gözlerimin içine bakıp konuşurdun. Ben gözlerinin içine bakıp kaybolurdum. Senin gözlerin yalan söylemezdi. Yalan söylememek için gözlerini kaçırdığında anlardım içindeki o kocaman boşluğu, susardım. Senin içindeki o boşluğu doldurmaya çalıştıkça ve bunu başaramadıkça kendi içime kaçardım. Ne çok koşardık kendi içimizde gerçekleşmeyen hayallerimizin peşinden ve ne kadar çok tökezlediklerimiz aklımıza gelirdi hayatın koşturmacısı içinde elimizden bir şey gelmeyişlerine…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta