Dilgüşa Deniz Şiirleri - Şair Dilgüşa Deniz

Ama sen gittin.. Sen gittin ya hıçkırıkların boynu bükük Yemin ederim arkanda bıraktığın herşeyi Dik tutmaya çalışıyorum.. Çünkü bıraktığın hiç bir his Senin kadar adi değil Kaldır bonunu aşk O sana aşık değil diye Sen değerinden bir şey mi kaybettin sanıyorsun? Yanılma sakın yanılma sakın ve dik dur Onun aşkı büyüdükçe Senin yüreğini kir kaplıyordu çünkü.. Dilgüşa

Bakışlarının dallarında bir sonbahar hüznü... Mavimsi gözlerine takılır kalır, Çöllerde kaybolan serapların hayali. Ey İstanbul seni hangi düşe sığdırmalı? Yalın ayaklarımla dolaşırken üzerinde, Keşfettim bedeninde saklı olan her hücreni. Sessiz rüzgarını çektim içime, Ey İstanbul bütün bedenim aşkınla doldu da, Senin maviliğindeki aşk kimedir? Serin esen yelin kimedir? Karşındakinin aklını başından alan bu güzelliğin, Bu şehvetin kimedir ey İstanbul! Ben senin sevdana,gönüllü yazılanlardanım ey İstanbul! Suretini belleğime resmettim artık. Gözümdeki herşey silinse de aklımdan düşse de, Senin güzelliğinin silinmesi ne mümkün İstanbul? Sevdasının rengine boyanıp, Kokusunun içtenliğine büründüğüm İstanbul... Semanın rengi bile seninle anlam bulur..bütünleşir... En uzaklarına,en kuytulerına indim ey İstanbul! Yıkık dökük bir yerde değdin gözlerime. Aşkını ilk orda hissettim İstanbul. Harabe yerlerinde keşfettim güzelliğini İstanbul. Diğer güzelliklerin başkalarının başını döndüredursun, Biz orda yalnızdık seninle ve ben sendeydim... Ben seninle bir bütünüm İstanbul. Sensiz her yaşadığım biraz yarımdır aslında. Aşkıma aşkını katıyorum da, Aşk aşka benziyor, Aşk sana benziyor ey İstanbul! Sende dağıldı her bi zerrem tane tane, Bırak toplama sakın sende olayım virane. Aşkının hükmündeyim ey İstanbul! Ben sadece sana tutkulu sense herkesin tutkusu... İstanbul avuçlarımda parça parça... Onda öyle bir aşk yaşıyorum ki, Ne daha önceki aşklarım gibi, Ne de bundan sonra yaşanacak aşklar gibi... dilgüşa

hepsi gider, biri iz bırakır biri acı bırakır biri öldürür sadece.. dilgüşa

Kandıramazsın beni baharın gelişiyle Çiçekler bile kan açıyor yokluğunda kırmızı kırmızı... Hepsi bürünmüş sebepsiz yere bir demet mateme anlayamıyorum Herşey gibi bunu da gidişine bağlıyorum Elimden bir düşüşün var bağ tutmuyor bağlayamıyorum. Ellerinle yazıp verdin buruşmuş bir kağıda veda Oysa ne çok istemiştim iki bağlacı birbirine karıştırmamanı Ve ve da.. Vazgeç artık her cümlemin gizli öznesi olmaktan Korkmuyor musun hiç cümlemde hece düşmesine uğramaktan? Ansızın bir senaryo yazıp özneyi yüklemle bozguna uğratmamdan. Farkında mıydın bilmem ama kendimi bulamadığımda anladım, Hislerin güçlüydü büyüktü ama haritası silikti. Bulamadığımda anladım kendimi. İnanmaya halim kalmadığı anda bitti, Zordu hatta ölümdü ama bitti. Sadece çiçekler değil gülüşüm bile kan saçıyor yokluğunda. Tebessümler düşüyor bir bir dudaklarımdan, Ama aldırma onlarda yaralı.. Senin gülüşünü istiyorum ömrümün sonuna kadar hep derdin Aldın ya onu da Bu kadar çok istediğini bilseydim sen alma, Ben vereyim tüm gülüşlerimi sana derdim. Değerini bilemesende olsun bu olurdu tek derdim. İki kelimeydi bir araya getiremediğin Sanma hayatta geridönüşümü olmayan tek şey gidişindi Kaybettiğin sonsuz bir sevgiydi yitirdin... Oysa sende bir damla yağmur yağsa, Bende ki sel şehri basacaktı Bütün doğa kanunlarıyla inatlaşırcasına... Soyut olan hiçbir stratejik konumuna uğramayacağım rahat ol Senden nasıl vazgeçtiysem öyle vazgeçeceğim Kokunun her hücresine sinen mekanlardan. Kırıldım ama önemseme kendini kendi kırılganlığımdı. Bütün kötü karakterli başrollere seni yakıştırıyorum inan, Belkide hep oraya layiktin ben anlayamadım sana olan aşkımdan. İçimde büyüyen nefretim kan kussa da sus aldırma! Hiç gücüm yok yüzüm yok umudum yok. Varlığın işkenceydi yokluğun tarifi imkansız acı, İşkence ilk kez bu kadar güzeldi.. Artık biliyorum imkansızlığın acımsı tadını, Adının tüm sesteşleri aynı acı... Yavaş git huzursuzum uyuyamıyorum, Göğüs kafesimde koşturduğun aşk tayının ayak seslerinden. Bari soluklanmak için dur, Bu kadar koşuşturmaya alışkın değilim ben. Bekleme artık dönmeyeceğim diyorsun giderken Beklenir gidişinden sonra dönüşü belli olan Bilsem de dönmeyeceğini beklerim, Umudum değil sadece kan açan, Kalp çiçeklerimdi solan. dilgüşa

Meğer sevmek Bambaşka bir hismiş sende anladım Sevmek,hem gülmek hem de Aynı anda acı çekmekmiş... Meğer sevmek, Bir bedende iki kalp taşımakmış Sadece onun için nefes alıp Onun için yaşamakmış.. Sevmek, Kendini korkusuzca ona teslim etmekmiş Onun nefesinde hayat bulmakmış Her şeye yeniden onunla başlamakmış Aldığın her nefeste Onu düşünmekmiş.. Yokluğunda zaman geçirememekmiş.. Sevmek, Mahpusta gökyüzü,fakirde ekmek, Çocukta ana,bende Sen demekmiş. Dokunmak istemektir sevmek hiç bıkmadan Ondan kopamamaktır.. Sevmek, Kaybolduğum tüm yolların sana çıkmasıymış Gözlerine daldığımda hiç çıkamamakmış.. Sevmek, Sana hiç şüphesiz inanmaktır. Beklemektir,tükenmektir Sevmek,vakitsiz özlemekmiş Özlemek ölmek gibi bi şeymiş.. Sevmek, Senin ellerine dokunup herşeyi unutmakmış. Senin yokluğunda üşümekmiş. Meğer sevmek, Yüreğin kan ağlasa da, İçin alev alev yansa da, Sevdiğini herşeye rağmen Affedebilmekmiş.. Sevmek merak etmektir hem de Hiç kimseyi etmediğin kadar.. Onu görmeden duramamaktır. Sevmek ısrar etmektir! vazgeçmemektir! Vazgeçmemek için, Onun gözlerine bakıp söz vermektir.. Sevmek,sevdiğine yakın olmaktır! Herşeyi göze almaktır! Sevgilinin olduğu cehenneme yürüyüp, Olmadığı cennette girmemektir sevmek.. dilgüşa

Vakitlerden bir gece
Göğün mavisinin yitip gittiği gecenin
Karanlığın koynuna sığındığı vakit..
Gözlerinin mercanlığının
Su yüzüne çıktığı bir vakit...
Ki ben gözleri ışıldayan

Savurduğun yılların köşesindeyim hayat Savurup attığın kırıntılar köşesinde Yalnız değilim biliyorum Ben ve benim gibi o Bizi meçhule götürecek ufuklara bağrımı açıyorum Acıyor.. Kanamaz dediğimiz kabuk tutan yaralar Size ne oluyor? Zamanla yok ettik sanmıştık sizi Biz yanılıyoruz zaman yanılıyor Ürkek ellerimi uzatıyorum tut Tam da sana ihtiyacım varken geldin Dur gitme! Herşey gibi sende gitme, bitme Bakışın gözlerimi yoran eski aşkı hatırlatıyor Yalvarırım bakma! Bedenimi kemiren bir gece gibi bakışların Işığına vuuldum bir gece Öyle bakma! Bana göre değil o bakış Bırakıp gitmekte seni Bırakıyorsun..Bırakma! Kabuslar içinde dolaşır yalnızlık Yalvarırım bırakma. dilgüşa

Bir rüzgar mıydın sen? Şöyle bir esip geçtin... Bir şiir miydin ya da? Saçlarıma mısralarını dizdiren... Bir aşk mıydın yoksa? Çığların ardından kopup gelen... Aşk varlığın acısı değil Yokluğun acısıdır... Ağrısı yabandır.. bilirsin anlatmasam da.. Yüzünü seyre daldım bir akşam Ve dolandım akşamdan sabaha... Ruhumu karartan başımı döndüren Kayıp aşkın özlemini gördüm sende.. Farkettim de, ruhunun yükünü yüreği çekiyordu... İçinde bırakılan izler çok yeniydi Yaşamıştı aşka dair ne varsa Hepsi de dün gibi aklında.. Düşünse de fayda yok artık, Giden,sessiz,boş ömrüne... Temizliğini yitirmiş bedeni, Sığınıyordu kir değmemiş kalbine... O kalp,masum,günahsız.. Yaşadıklarından da olsa gerek, Biraz da ürkek.. Bu acı hayattan hep bir umudu vardı Hayat kanatlarımı küllenmiş aşkına kattı. Yokoluşlarıma çekmiştim onu.. Oysa kaybolmaya hazır mıydı? Yarım kalan yolculuğun aşk yüzlü çocuğu, Kalp yaranı kanatmaktan vazgeç. Acı yüklü tebessümlerinle uykuya daldım.. Kanayan bir yüreğin feryadıdır yazdıklarım.. İşte yine anılar ve yalnızlık Saatse gecenin yarısı Karanlıklardan yıldızlara sığındığım bir gece... Yüreğimi yüreğine yaslayıp, Herşeyimle kendimi açmıştım ona. Gözlerindeki hisler ise muamma... Teni ıssız bir ada gibiydi Yalnız kalıyordum her dokunuşumda... Gözlerimle dokunuyordum.. Mesafelerin engel olamadığı gözlerimle. Suretini belleğime resmettiğim,. Uzaklarda şiirime ait olan sen... Ateş rengi ışık salvasında kaybolan gözleri, Tozlu yalnızlıklarında, Bir dilgüşa aşkı bekler... dilgüşa

Gel demeyeceğim artık Bunca feryada kayıtsız kalıyorsan Gitmemişsindir..gidememişsindir.. İnsan asıl olarak nereye gider? Ya da nereden gelir? Gidişler gelişlerle iç içe Sen gittiğin günden beri.. Sen gittin ya Siyah bile matemini anlatamaz oldu bana Ayağının bastığı her yol cehennem oldu bana Senden başka herkes haram oldu bana Gel demeyeceğim artık İkimizde hiç bu kadar çaresiz olmamıştık uzat ellerini hadi Arada bir kahverengi sadece O da ayıramaz bizi Gel demeyeceğim bari uzat ellerini Bir dokunuş yıkacak araya koyulan hasret engellerini Hadi uzat ellerini.. dilgüşa

Tenime değen rüzgar
Biliyorum sevgiliden esiyorsun bana
İnceden inceye taşıyorsun onun rengini..
Dar geliyor duvarlar yüreğim tıkanıyor durup durup
Bir derin nefes alıyorum senin nefessizliğine inat.
Yokluğuna inat daha çok varoluyorum