Dilgüşa Deniz Şiirleri - Şair Dilgüşa Deniz

Ey sevgili dön
Dön dedikçe daha da uzağa gidiyorsun
Gitme!
Gelişini bekleyen kalbim heyecandan tane tane
Ama sen dönmedin
Kalbim artık paramparça tanelerden bir tane..

seni istemenin tek arzusuydu kalman bütün hislerimin gidiş biletini keserken ben İç çekişimin çekiliş sonuçlarında yine sen çıktın işte bu yüzden sen gitsen de Gidemem ben dilgüşa

Bir unutabilsem(aşkın masum yüzlü çocuğu)

Aradığım bir sığınaktı beklide
Aklımdan çıkarabilirsem kaçışlarımı
Biliyordum ki unutcaktım…
Aşkın masum yüzlü çocuğunu..

Üşüyen parmak uçlarımı ısıtabilir misin artık Musalla kadar soğuk ellerinle? Tek meskenim sığındığım yüreğindi Duvarları üzerime gelirken her atışında Sende barınabilir miyim artık? Gözlerime bağlanan gözlerin Şimdi başka yüreğe çengellenmiş Gözlerinin dalıp gittiği boşlukta Kendimi bulabilir miyim artık? dilgüşa

Yavaş yavaş uzaklaşacağım beni çıkardığın hayatından
Gidişim en az aşık oluşum kadar ağır olacak bende
Hislerinin rezilliği kadar da basit olacak senin gözünde
Yavaş yavaş çıkacağım aklından..
Hep düşüneceksin beni..
Sen acı çekeceksin bense uzaklaşacağım senden..

En başındaki seviyorum cümlesini kurduğundaki kadar Rahat olsun Ve ben hep en başındaki gibi inanayım sana Beni öyle yalanlarla kandır ki Gökyüzünün siyah olduğuna inandır mesela Ellerimden akıp giden hayatla yarış yalan konusunda Sahte dostluklarla İçten hiçbirsamimiyeti olmayan Sahte kahkahalarla yarış.. Kandır beni hadi Gül yüzüme Bir fotoğraf makinesine poz verirkenki gibi Samimiyetsiz.. Ama olsun Yemin ederim hiç kimse gülemez böyle Yalan olduğunu bilsem de gül sen bana Kandır beni.. Yalandan da olsa tek tebessümüne İhtiyacı var bu bedenin Hadi durma öyle daha da acıt canımı Hadi beni öyle yalanlarla kandır ki Yeniden inanayım sana Hadi kandır beni.. dilgüşa

sen hiç durmaksızın onu düşünürsün bir yıldız kayar dalıp gittiğin geceden gözleri gizlice aklına girer inceden onun yolunu ararsın gizlice herkes uyurken sessizce sen hiç durmaksızın onu düşünürsün için liğme liğme olur da hani hiç bir söz çıkamaz ya ağzından sen bedeninde iki kalp taşırsın da onu kalbinde başkası vardır ya.. hani tek senin sevgin yetecek gibi de değil aklından da çıkmaz bir türlü herşey birbirine dolanırda durur sen hiç durmaksızın onu düşünürsün onunsa yüreği başkasına mesken.. dilgüşa

Geminin en büyük korkusu vurmaktır karaya Kanaya kanaya yaş döken yürek söyle Hangi karadan korkar? Dizlerinin üstüne çök Ve başını kollarının arasına sakla Ama korkma karadan İsterse canımız yansın İçimiz kanasın kabuk tutan yaradan.. Herşeyden çekip kurtaracaktır bizi İnandığımız tek gerçek Yaradan. dilgüşa

Her yanımız savaş, kan, Gözyaşı, acı, açlık ve sefalet… Koca bir kaosun hüküm sürdüğü, Bir bataklıkta,gülmek Kolay midir acaba? Buna rağmen gülümsüyor insan, Başka yolu yok! Suyu tükenmiş limanların Denizine doğru, Yürür durur insan! Karda açan çiçek gibi, Bir dağın tepesinde Kendince yaşayan, Boy vermiş bir fidan gibi... Her türlü kargaşanın ortasında Bir güzellik yaratıyor insan. Kinini sergilemeyi seçmiyor, Hiçbir insan. Gerçek yüz göstermek Beyaz bayrağı savurmak mı demek? Dün ve bugün arası, Yaşadığın hayatta tanınmaya Yeter mi ki insan? Kim görebilir? Siyah-beyaz insanın asıl rengini? Asil rengini? Belki de hayat renklerin cümbüşünde Kaybolup Her duygudan tadandır insan. dilgüşa

söylesene sevgili söyle! sene geçse asır geçse silebilirmi aklımdaki seni unutturabilir mi harf harf kazıdığın siluetini beynimden söyle heryeri ateşe versem ne yazar getirebilir miyim benden gideni? Yokluğun asrın en büyük acısı Yalvarırım dön.. dilgüşa