Tüm şiirlerimi yırttım desem
İnanır mısın
Nisan...
Tahinli pekmezle ev ekmeği yerken
Hep aklımı yitirtir
O esirgenmişliğin
Rüzgar getirir
Açık bir pencereden
Gülistandan
Bohça bohça
Saçlarının kokusunu
Gonca güllerin arasından
Her gecenin bir yarısında
Seni unutmanın çabası başlar alemimde
Doluyu boşa
Ardı sıra boşu doluya koyar
Kara kara düşünürüm
Beynimin tüm hücrelerinde
Sarı bir çiçeğe sevdalandım
Kokusu içimde
Ölürcesine
Bir begonvil açtı gönül derinliklerimde
Bir begonvili sevdim görünce
Bir de penbeyi dudaklarında
Bu sıralar okuyorum
Bırakırlarsa
Cümlelerin sonu hep nokta
Nefes alırken
Sen kaçıyorsun içime
Biraz oynaşıyoruz
Ben, hep kendime ederim
Bazen az bazen kucak kucak...
İstesemde istemesemde,
Ben hep kendime ederim.
Bazen bir uçurtma olur yıldızlara değerim,
Beyaz bir meleği ararım, gökyüzünde,
Bu sıralar okuyorum
Bırakırlarsa
Cümlelerin sonu hep nokta
Nefes alırken
Sen kaçıyorsun içime
Biraz oynaşıyoruz
Ne çok severdim sivilcelerini
Oysa sen
Ne çok uğraşırdın
O pembe sivilceleri gizlemek çin
Ve kendini bir başkasına
Beğendirmek için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!