Dün ta ilk gençlik yıllarıma ait bir şiir defterimi buldum...ve bir sürü şiir içinde aşağıdaki şiiri. Yıllar, insanı nasıl da değiştiriyor. Bugünkü Serap Hoca, hiçbir zaman ve hiçbir koşulda kimseye ilenmez. Oysa bu şiirde yüreği yanan yürek neler demiş, üstelik sevdiğine....Sadece, bir beddua örneği böyle olurmuş, diye yayımlıyorum ama tek bir dizesine bile katılamıyorum bugün...Çünkü sevgi,gönülden gönüle bir akıştır ve kişi, bunca sevmişse nasıl kıyar ki sevdiğine. Sanırım çok incinmişim. Gençlik işte!
Gözünden ırmak gibi aksın gözyaşların,
Dertlensin,üzülsün o acımasız kalbin.
Kırılsın o eğilmez gibi duran gururun.
Yıkılsın, utansın o mağrur başın.
Bir zindana dönsün o en güzel çağların,
Haykırdıkça çınlasın boşlukta o gür sesin.
Benden başka seni hiç kimse tanımasın.
Geçen her günün ıstırapla zehrolsun.
Bakışların donuklaşsın, kimseyi göremesin.
Ellerin tutamasın, boşlukta sallansın.
O güzel bedenin benliğini yitirsin,
Mezarını benden başka bilen olmasın.
Kayıt Tarihi : 17.7.2005 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık mükemel yazmışınız
gençlik şiirleri bir bambaşka oluyor
İshak hocam da çok güzel yorumladı sağolsun onunda yüreğine sağlık
Final biraz hüzünlü bitsede
Bakışların donuklaşsın, kimseyi göremesin.
Ellerin tutamasın, boşlukta sallansın.
O güzel bedenin benliğini yitirsin,
Mezarını benden başka bilen olmasın.
Sizin gibi değerli bir hocayı tanımaktan ve şiirine yorum yapmaktan gurur duydum
selam ve sevgilerimle
şiire,yapılan açıklama çok ilginç doğrusu...
şairin gerçek kimliğine sahip çıkması çok zarif bir davranış...anılar eskimiş bile olsa...
'Sadece, bir beddua örneği böyle olurmuş, diye yayımlıyorum ama tek bir dizesine bile katılamıyorum bugün...Çünkü sevgi,gönülden gönüle bir akıştır ve kişi, bunca sevmişse nasıl kıyar ki sevdiğine. '
evet,sevmek de budur zaten,gerektiğinde kıskanmak ve içi acıyarak ilenmek...yıllar sonra,kişi bu duygularını yeterli-yetersiz ya da saçma bile bulabilir...ama yine de bu duygular,yaşanmış ve aşılmıştır...
şiirin birinci dizesinde...akın değil aksın olacaktı sanırım...
ne beddua ama....
sevginin büyüklüğü kadar,şiddeti de her dizede acının acımasızlığa dönüşünü ustaca anlatıyor...
kutlarım...
sevgilerle...
ah işte...
TÜM YORUMLAR (14)