Dilek Özdemir Şiirleri - Şair Dilek Özdemir

Dilek Özdemir

Vur emriyle aranan bir düştü gördüğüm
Seslerini duymadan itiş kakış kalabalıkların
Kaçıyorduk dünyadan ardımıza bakmadan
Okyanuslara vuruyorduk kendimizi
Fırçası oluyordun en insan resmimin
Terzisi oluyordun en aydınlık elbisemin

Devamını Oku
Dilek Özdemir

gözlerin yanıltmasın seni
gördüklerin etrafında
sisten insan siluetleri
birazdan basınca sıcak
hepsi bir bir dağılacak

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Ölmeye geldim bu şehre
dağlarının, dağlarının
deniz kokan sevdasında
dünyayı sevmeye geldim

Çıkarım zirvelerine

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Kaldırımların ıslak aynasında yakalandım
gözlerim ele verdi beni
sokak lambalarının buğulu uğultusu
direkten direğe ihbar etti
ateş rengi levhalara kazılı yalnızlığımda
yüreğimin buzullarını kırmaktı suçum

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Hüzünlerle eskidik burada, yalanlarla
ekmekle sevgi, gerçekle düş arasında
göz pınarlarımızdan suladık da başakları
deniz bile kara oldu nasıl olduysa

sen neyi kurtaracaksın artık

Devamını Oku
Dilek Özdemir

gidiyorsun bebeğim gitmelisin
sevgim yetmiyor seni dünyaya çağırmaya
öyle çok ön şartı var ki yaşamanın
ve öyle zor ki yaşamak
korkuyorum bebeğim

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Hayatını beşikte yitiren
Sen eşkiya çocuk

Biliyorum eksik kalan
Bir şeyler var hayatında
Yaşamdan yana

Devamını Oku
Dilek Özdemir

Sen mi erken gittin
Ben mi geç kaldım anlamakta seni

Yaşamadan öğrenmek
Kaybetmeden anlamakmış büyümek

Devamını Oku
Dilek Özdemir

olsaydın
dokunsaydın yaralarıma
dokunup kanatsaydın
kanatsaydın da acısaydım
acımla çığlık olsaydım
düşseydim uçurumlara çığlığımla

Devamını Oku
Dilek Özdemir

O paylaşmasını bilenlerdendi
yüz gram siyah zeytini
yetmedi elleri ellerini tutmaya
beyni yetmedi çıkarmaya dehlizlerden seni
yetmedi gözyaşı
yetmedi ağlamaya

Devamını Oku