Dilek Özdemir Şiirleri - Şair Dilek Özdemir

Bir yanda ekmek
yanıbaşı açlık

Bir yanda düşler
yanıbaşı gerçek

hani gittiğin gün var ya
hani yağmurları hıçkıran kentin
ölümle süslenmiş sokaklarından
süzülüp gittiğin gün
salına salına
zafer kazanmış bir kahraman edasıyla

Eğdiğinde başını satılık karanlıklara
umutları yaralayan bir bıçaktı zaman
kulaklarımda geçen yılların gürültüsü
hayatın alnıma attığı çizgiler kanadı

Öfkemi fısıldadığım rüzgar fırtına oldu

Sen hiç aşık oldun mu
bir oyuncağa çocukken
ve tattın mı
elinden düşürüp kırmanın acısını

Sen hiç gördün mü

Karanlığın erişemediği derinlerde
özgürlük aşkıyla yıkanmışsa eğer
ruhumun rüzgarlı yeleleri
eğer dökülüyorsa isyan kokan nefesimle
ıslığımın aydınlık rengi
dolaşıyorsa damarlarımda eğer

Yüreğimin hatırını soran bir martıya anlattım
Yüreğimden geçenleri
Ekmekle sevgi,
Gerçekle düş arasında bir yerdesin
Hayatın resmedilmiş en güzel yüzüsün İstanbul

sabitlenmiş bakışları
uzak meçhul bir noktaya
yüzünden okunuyor düş kırıklıkları
ama yine de
değerlerinin bilincinde
mağrur bir Astek reisi gibi

pusu kuytularda değil
ille de içimizde
yiğitlik silahla değil
ille de cesaretle

korkmamak değil yiğitlik

Kasım başları bir Salı
öldürüldüm dün gece
kimsem yoktu haber verecek
adım unutuluştu

bir öncesi var ölümümün

Ülkemin sınırları dışına hapsolmuşum
mülteciyim
görüş günlerinden yoksun
on yıl geçti, görüşüme gel dostum

Çiçekleri getir bana ülkemden