Dilek Kalındemir Şiirleri - Şair Dilek K ...

0

TAKİPÇİ

1983’den bu yana anı, köşe yazısı, deneme ve şiir yazıyorum. Basıma hazır, Cumhuriyet Gazetesi Yunus Nadi Ödülleri 2001’e aday olmuş, “beni bu bahar da affedin” isimli bir şiir kitabım bulunmaktadır. Ayrıca internette köşe yazıları yazmaktayım. 500’ü aşkın şiirim ve “Sahibine Mektuplar” isimli bir yazı serim bulunmaktadır. Çeşitli sanat dergilerinde ve gazetelerin sanat eklerinde yazı ve şiirlerim yayınlanmaktadır. 1993’de “Sana gül bahçesi vadetmedim” isimli romanı Bilkent Ünv. Tiyatro Bölümü öğrencileri için oyun haline dönüştürdüm. Geçen sez ...

Dilek Kalındemir

Kuşlara özenme özgürler diye
Özgürlük kuşun kanatlarında yalnız…

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Bir gün,
kocaman çığlıklarıyla
bir martı olmayı
hayal ettiğimde,
denizi olmayan bir şehirde
buldum kendimi...

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Uçurtmayı vuranlara…

Kaç dünyan var senin İnci,
Dünyalar hep yuvarlak mı olur?
Hangi deniz senin İnci,
Biz neresindeyiz o denizin?

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Bülent A. Yücel’e,

Güneşi getirdim sana,
sıcak, sıcacık.
Gün ışığı verdim gözlerine
sonsuz.

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

O bazen böyleydi
Karlı bir dağa yasladı yüreğini
soğutmak için
Kanadı gözleri
Geçmiş zamanlar uğuldadı kulaklarında
Titredi elleri

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Eski bir hayal vardı
gecelerinde sessizliğin.
Tozu toprağı, ağacı gölgesi vardı,
içimde unutulmuş bir bahçenin.
Bir çocuk kayboldu, gördünüz mü,
saklambaç oynarken.

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Beni yalnızlığıma sürün.
Beni bir güneşin hapsine,
bir yağmurun işkencesine bırakın.
Sahtedir yaşadığımı sandığım sevgiler
sahtedir yabanlığım.
Yansısıdır aşkın

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Nasıl devam eder
aşkta yalnızlıklar...
Hasretliği kalmamışken
gülümsemenin,
nasıl kucaklar sevgiyi
gün düşleri...

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

Hani bir hayalin vardı çocukken
Hani o yüzlercesinden biri
Hani hemen büyüyecektin…

Hemen mi? Yıllar yetmedi büyümene
İnsanlar, okullar yetmedi

Devamını Oku
Dilek Kalındemir

“Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım.” diyordu şair,
ben sevmekten hep alacaklı çıktım.
Bana duygu borcu olanlarsa,
borçlu kalmaktan nefret ettiğini söyleyenlerdi.
Böyle zamanlarda bir kez daha özledim yalnızlığımı.
Bir yudum kırmızı şarabın boğazımı yakması gibi,

Devamını Oku