Dileğim...Zalim Dünya...Düzyazı

kuytu köşeleri yurt eyledim adeta son günlerde
buhranlar dünyasından kaçıp uzaklaşmak istiyorum
kafamı dinlemeye ihtiyacım var belkide iyice..

bu gaddar ve zalim dünya
sıkıntı veriyor artık canıma,
günden güne yeni acılar doğuruyor
yaşayanlara,tüm insanlığa..

yokluğun çaresizliğiyle boğuşan kardeşlerimin acılarını,
adeta içimde hissediyorum..

gözyaşlarım,
evlatlarına istediklerini alamayan ana babalarla beraber akıyor..

ve işte o an,
dünyanın bütün hazinelerinin,bütün paralarının benim olmasını istiyorum
yuvalarda büyüyen kimsesiz yavruların hepsini evlat edineyim,
fakir fukara kardeşlerime güzel günler getireyin diyorum..

içim yanmakta bazı olayları duydukça..

açlığın pençesinde inleyen kardeşlerimi duyup bildikçe,
boğazımda düğümleniyor adeta yutmaya çalıştığım lokmalar
ve işte böyle anlarda isyan ediyorum aşırı varlıklı biri olamadığıma
ben yiyip içerken aç yatıp kalkanların karnını doyuramadığıma..

ve bazı haberler okuyorum,
falanca genç kız kaçırıldı yada kayboldu..

okudukça lanet ediyorum insan olduğuma
genç ve güzel olmaktan başka suçları olmayan yavrulara yardımcı olamadığıma
bir bedbaht çaresizlik yakıp kavuruyor içimi..

insandan başka herşey denebilecek suçluları düşünüyorum
nasıl bir karakter yapısına sahip olabileceklerini sorguluyorum,
ve merak ediyorum,
acaba kendi kızları,kızkardeşleri yokmu diye..

nasıl taptaze bir hayatı gönül rahatlığıyla bedbaht edebilirler? ?
bu Hakkı onlara kimler vermiştir anlayamıyorum

ve,bu dünyada adalet olmadığına inanan biri olarak,
Alemlerin Sultanı Rabbime havale ediyorum suçluları..

her zaman ki dileğimi tekrarlıyorum;

Yüceler Yücesi Sultanım
Sen koru yarattığın kullarını
Sen koru,Yaşanan ve yaşanacak hayatları
yokluğun acısını kimselere gösterme
kızlarımızı kadınlarımızı, sefillerin ellerine düşürme

Ey sevgilerin bolluğu Rabbim
sevgi denen duyguya yabancı olanların gönlünü sevgiyle doldur
insanlıktan nasibini alamamışlara insanlığı bir şekilde buldur
Sensin şüphesiz sevgilerimizin tek adresi
Sensin şüphesiz ki hayat denen rüyanın yegane gayesi
ağlatma kimseleri fakirlik denen zalimin elinde
yavrularımızı koru hayatlarını güzel eyle
Seni bilir Seni söyler ezelden beri dillerimiz
anamızda Sen,babamızda Sen,koyma bizi çaresiz...

7.Mayıs.2011.İzmir
Ali Efeoğlu