Uğur böceği tutunmuş kirpiğine,
sen de ona sarılmalısın.
Elinde bir kavanoz çilek reçeli,
onu da benimle paylaşmalısın.
Birden parlak bir ışıkla yokolucaz...
Önce;
Senin döküldüğü topraktır benim meskenin,
ve senin toprağında kirlensin ellerim,
Senin ağladığın denizlerde batsın gemilerim,
Gülüşü menekşemi çocuklar Koşsun yalın ayak,
Saçları baharlı anneler şarkıları söylesin sana.
Bak şu başak tarlasında koşturur du çocukluğum
Durduğun yerlerde oyalandım biraz.
Taşların şeklini,çiçeklerin rengini
hatta sana merhaba diyen kim varsa tanıdım biraz.
Sana tutundum önümde uçurumlar vardı .
Ruhumun sıkıştığı bu köhne yerde
seninle avuttum ,yosun tutmuş duvarlarımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!