Dilan'a / Hejar'a Şiiri - Erdal Karadağ

DİLAN’a
( HEJAR’a )

O gün son sancısıydın karnında annenin.
O gün doğduğun,
O gün annenden koptuğun, Yeryüzünde bir insan,
Gökyüzünde bir yıldız olduğun gün..
O gün devlet tutanaklarına işlendi adın
Ve hep zabıtlarla çağrılacaktın...

Sonra, güzel yavrucağım
Yürek burkan ağlaman,
kirlenmemiş ellerin
ve ıhlamur kokulu teninle
Düşüp anacığının koynuna
Ağız dolusu emekle, bin umutla sarıldın her bir memeye.

Artık, büyümeye mecburdun ya,
Bir filmin başından sonuna kadar insanlığı büyütüp, insanları büyüledin
Şimdi,
Devlet kayıtlarından aldırıp naklini,
Şiirlere,
Yani o umut dolu şiirlere işledim adını..
Ve,
Düşünürken ağıtlar ülkesinde bir çocuğun tertemiz yaşama arzusunu,
Sözcüklerin tükendiği
Dudakların sustuğu bu anda
İnsanlık adına utandığım da oldu
Gelecek adına kaygılandığım da..

Ama adın, soluklarımı çoğaltırcasına,
Ömrümü uzatırcasına,
Güzel günlere inandırırcasına heyecan veriyordu artık.
Adın özgürlüğün düğünüydü yasaklı dilinde
Adın medeniyet kentlerinde görkemli bir çokluktu
tarihten bugüne gururla yaşatılan,
Ve bugünden yarına umut halaylarında bir çığlıktı.

Güllük gülistanlık günlerin hatırına
Güle güle git Dilan
Belki seni hiç görmeyecegim ama
Bil ki,
Gözlerinden sevgiyle öpüyorum
Bahtın adın kadar görkemli olsun
Ve uğramasın sana hiçbir dert...

04 Ağustos 2018

HEJAR; Muhtaç
DİLAN; Halay