Dikenler Üstünde Öten Bir Bülbül Gibi

Dikenler Üstünde Öten Bir Bülbül Gibi
……………………..
beni orada sevecektin
ıssızımın kederden yarıldığında
yâr
sesime erişen
ne kurt
ne kuş
ne de bir nefes insan
olmadığında
bir başına kalmaların yol çatlarında
sevecektin
dikenlerimden taşlarımdan kanadığımda tam da
beni orada
bir bakışın ömre değer kanadında

gece sancılarımın
dayanılmaz yerinden
çağların ortasında kalakalmamın
inanılmaz yerinden
katlanılmaz yerinden
huysuzluğumun
tam da pervasız yerinden hırçınlığımın
kanayan gözelerinden yaralarımın
oğul oğul bir ülke akar giderdi
kız kızan bakır bir akşama yapışırdı
oyy bu ne yaman dağ ıssızdı
çağ arsızdı
yürek yurtsuzdu
oradan sevecektin beni

ışık yağmış koca kentin gecesi
kubbeler tumturaklı yıldızlar şataraban
saraylar şaşalı sadrazamın taşaklarından
uzak caddelerden sümbüli sevdalardan
ah gözlerim ve ellerim bu görkemli şehre
bir bozkır kartalı kadar yaban
şıkırdar bilmem kaç kıratlık aşkların ışıltısı
bu ulu çınarlar mı ulur yalnızlıktan
rüzgarı yitirmiş rüzgarlığını
kapitalist emprestyonist piyanist
kimin kanından bu nazenin dünyanın harcı
bu saraylar sultasında aşk
kimin gözyaşlarından
kalbim oyy
gecede zonklayan çıban
bütün bunlardan uzak
her şeyi bir yana bırakarak
kaba ve kuraldışı nem varsa
oradan sevecektin beni

değilse aşk mı derdim ben aşka
bakkal terazisiyle gönüller tartan
kuralları önceden belirlenmiş
çağdaş bir şirket sıcaklığında
ben aşk mı derim buna

taammüden sevmelerin adaplı ilkeleri
cetvelle çizilmiş kriterler
ak kağıt üstüne yazılamamış
dile dökülmeyen sevmeler ki
ömrü sevmek için yaşamış
işte tam da buna benzer

hani dağ köylerinde kağnılar koşulur hâlâ
isli gaz lâmbası gibi
bakar ya bir gelin
gece karası yollara
bir çocuk
güler ya hani
ağlamanın tam ortasında
bir bulut ağar ya ormanlı yamaçlara
başakların üzerinden
bir yel eser hışır hışır
kar altında
nasıl mahzun uzanır dağlar
yedi veren baharlara gebe
bir kan akar akşam bulutlarına
bizim uzun havalardan rodrigoya ulaşır
iner dağları dolaşır
bir turna kanadında gönüller sevda uçar
söz ki aşkı nasıl taşır
işte öyle sevecektin beni

değilse aşk mı derim ben aşka

okula gidemeyen çocukların kederi
yağmurlarda akan evlerin çaresizliği
ölecek sayrıların son gözleriyle karılmış yüzüm
bir düşün nasıl güler güldüğü zaman
tam da oradan sevecektin beni

değilse ben aşk demem
ulu çınarların altında
akarken ay
geceye şiirler aksın sersebil

bulutlar bakır çalığı
bozkırlar ağlar
tuzlu gözyaşları dudaklarımda
sahipsiz mezarlardan yıldızlara uzanan
bir büyük sevdanın bahçesindeyim

ben devran aşklarında yârsiz
hep böyle
gelir gelir giderim
dikenler üstünde öten
bir bülbül gibi
yana yana

aşk olmayan aşklar gerekmez bana

23 şubat-2006
adnan durmaz