I walk, walk in a dark room,
retreat with each step.
Nothing happens,
but I die in my own darkness.
As the years pass before my eyes,
I notice the light of the device ahead
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
İnsanın kendi karanlığında ölmesi, çok üzücü. Peki bu karanlığı insanın kendisi mi yarattı.? İnsan kendi yaratmadığı karanlıkta yok olmamalı, direnmek güzel Aybüke hanım, bir gayret daha...
Tesekkur ederim Elif Hanim...
Gayet başarılı buldum, güzel bir konuya değinmişsiniz, tebrik ederim
Tesekkur ederim Elif Hanim...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta