Bir köpek havlıyordu korkuturcasına
Kedi dolanıyordu nispet yaparcasına
Şehir kararmış
Yıldızlar yağmıştı
Kedi yıldızları kovalıyordu
Gölgesi olmasını umuyordu
Uçurtma rüzgarı gibi
Kısa süreli
Oldukça güçlü,
Dağıtırken düşüncelerimi
Söneceğini zannettiğim
Kuytularda yüreğimin
Duyduklarına sakın inanma
Yaşamadım sadece hissettim
Hissettiğimi yazdım
Bu ben değilim
Bir başka şey
Adını koyamadığım içimde
Uyku ile uyanıklık arasında bir anda
Yalnızım yatağımda
Bir kuş olmuş uçuyorum
Ta ki bir patlama kulaklarımda
Düşüyorum
Düşme diyorum kendi kendime
Bir gün kar yağarsa tane tane
İçin sıcacık, gözlerin güneş gibi
İçimde uçuşan kuşlarla,
Beni hatırla,
Ağaçlı tenha bir yolda yürürken
Yanaklarımdan dökülen denizin tuzu
Arnavut kaldırımlarında yosun kokusu
Yarım kalmış bir aşkın hatırası gibi
Kuruttum içimdeki tomurcuğu
Sokaklarının tenhasında,
Yaşıyorum işte sırf unutkanlığımla
Bu anlaşılmaz bir hikaye
Anlayamaz kimse
Anlamını ben yükledim
Yüreğime düşürdüm
Tuhafım, garibim sana göre
(Günlük Telaşlarımla dolu) durgun akardı yüreğim
Nereden çıktığı belirsiz bir yatak ile
Yolunu değiştiren bir nehir gibi
(Masum tarafımı sağ yanıma terk edip)
Yeni olan ne varsa solumda hissettiğim
Cephe cephe çöken
bir savaştayım
Direnişimin son silahını patlattım
ölmüyor
Öldüremiyorum çok güçlü
sabrediyorum
Gecenin ilk ışıkları yalnızlığımı kucakladı
Oysa tam silmiş söndürmüştüm gözlerimi
İçimdeki bütün ışıkları yakmamı söyleyen
İblisin sesi dolaştı.
Ay tırmandı gecikmiş yalanların üstüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!