Didem Can Şiirleri - Şair Didem Can

Dün, bugün, yarın.

İnsanlar zaman kavramından kurtulup ta kendilerini yaşamaya başladıkları zaman geride tükettiklerinin değerini çok geç anlarlar.

Dün. Uygulamaya koyduğumuz yada koymadığımız ne varsa artık bir kalem çekilmiştir üstüne. Pişman olmak yada olmamak bir inisiyatiftir. Ders almak yada aynı yolda yürümek için inat etmek kişinin kendi becerisidir. Daha iyi niyetli bakış açısı yaratmak ise kişinin kendinden gelen bir şeydir. Ki bu konu; kişinin toplumda kendi olduğu yere baktıktan sonra göreceği şeydir.

Ellerindi soğuk yüzüme dokunan,
Damarlarımda ki kan gibi hayat veren kalbime.

Bir yağmurdu bizim aşkımız,
İster yaz ister kış hep yağardı.

Yorgun küreklerini suya vur kayıkçı.
Narin kayığın, çamurlanan mavi sularda bir yaprak gibi salınsın.
Ama! Nafile, küreklerini ne kadar suya vursan da,
Yakamozlar kayboldu.
Baktığın sularda beni,
Bıkkın gözlerimi,

Gözlerimdeki yaşlar süzülmeden yanaklarımdan,
Kalbimdeki eşyaların gitme vakti değil.

Ellerimdeki sıcaklık akmadan toprağa,
Canımdaki veda vakti değil.

Özlemim içimden taşıyor artık
İfade etmediklerimi içimde büyütmekteyim
Gecelerimin çaresizliği, yoksunluğu.
İsmini sayıklamadığım nadir anlarım var,
Nefretimi saklamadıklarım gibi.
Haykırırsam anlaşılacak mı özlemim?

Sahipsiz bitenler vardır.
Koynunda kokusu olmayanlar vardır.
Tutuklanmışlardır bir damla gözyaşına,
Esarettir sevgileri.
Fikirlerin yozlaşmasında kaybedilmiştir saygı.
Kahır dolu gözlerden süzülen ışık olmaz bakışlarındaki.

Sanırdım ben seni bir ömür,
Tattığım her yudumu aşk sanırdım.
Ellerim telaşların da arıyor bedenini.
Sonsuz kalacaksam sende,
Dilimin ucunda kal.
Aşkımın çığlıkları yoruldu.

Savurdum kuşlarımı avucuna,
Damlalarım düştü bir bir yüreğine,
Kovduğum yabancılığın kokunda.
Yanan resimdeki gözlerin, yaban kaldı sonunda.
Belki seslenirsin diye duymak istedim seni hep.
Baharlarını aldın güneşimden.

Seni bulmaktı derdim
Zehir gecelerde.
Kanımdaki her canda seni bulmak.
Yoksun ya sordum her gölgeye seni.
Boşluğa sarıldım senin sıcaklığın için.
Seni aradım fotoğraflarda.

Elimde eskimiş göz yaşlarımla kapıda beklerim seni. Ne zaman yada nasıl umurumda olmadan. Adımlarını mı sayıyorum yalnızlığımda hiç bilmiyorum? Kendimle olan savaşım hırçınlığınla büyürken, kağıdımdaki aşkın yüzüme vuruyor.

Belki yanlış zamandaydım seni bulduğumda. Belki yanlış kimlikteyim hayatının derinliğinde. Bilemediğim karanlığımda kalman da içime batar, kanatır.

Bende kalan sevginin yüceliği değildir. Bende saklanan aşkının çılgınlığı değildir. Bende kalan benim gizlilerimdir.