Kimedir bu sesleniş?
Haykırışım ne kadar derindir ki sana duymasın?
Yorgunluğum cevapsızlığın dır.
Çaresizliğim ışıksız oluşumdur.
Martılarımla baktım sana her sabah.
Aşkın belalarında uyandım.
Sabah yalnızlığımda gece kuytusunu gördüm.
Tuttum özlemini ellerimde.
Sensiz uyanışlarımı rüya eyledim kendime.
Doldu özlemin bedenimde.
Yalnızlığın sevgisinde kemirir bırakışlar beni.
Bilirsin gözlerimde ki yangını,
Yaşarsın içinde söndürmeden.
Bilirsin bende ki sokakları,
Dans edersin loşluğunda.
Bir bedel miydi sevgin?
Aldığım nefesler yara oldu bedellerinde aşkın.
Değişmez yazım ellerinde ki kalemimde.
Seni sarmışım rüyalarıma,
Gecelerimin uzunluğunda.
Seni koydum kokuma.
Beni al demiştim giderken ufka sen
Beni sar demiştim yalnızlığında kucak dolusu.
Bugün yeni baştan yaşa demiştim beni.
Yeniden doğ demiştim ilk nefesinde sabahının.
Unutma demiştim özlemlerinde, en yakanlarında.
Rüyan ben olayım demiştim, usulca yanına geldiğimde.
Çıplak kelimelerim vardı sevdalarımda.
Diyarlarda yer yok gölgeye.
Uzaklarda ebruli aşklar,
Zamansız doğan güneşin kuytularında.
Yüreğimin kırık hasretleri,
Buğulu güller batar soluğuma.
İncindim artık. Kalbimdeki yangınları söndürmüyor hiçbir bakış. Almıyor olmazlarımı benden. Yırtıldı bağrım sen diye hecelerken. Bana hediye ettiğin yürek kanar oldu geçerken ismin dilimden.
Gittiğimde, yittiğimde sensiz düşlerden; uyanırsın belki huzursuzluğundan.
Beni anlamınızı düşünmüyorum ki beni yaşayın demiyorum. Beni sevmenizi istemiyorum ki benimle yaşayın demiyorum.
Dostum dediğim çöllerim kuraklık oldu zenginliğimde. Konuşmaz oldu dilim kelimelerim varken dost adına. Elimde kalanları sorgulamıyorum düşüncemin ayazında. Terk edilmiş gecemde ne bir sıcaklık nede süzülen bir ışık var. Büyüdüğümü söyledikçe küçülmüşüm sandılar. Kapılarımı örtüyorum bir bir. Anlattıklarımı siliyorum ağır ağır. Emin adımlar derken çıkarlar üzerine kurulmuş dengesizliklerden yoruldum. Beynimdeki izleri bile sildiniz hayat denen değerleri sorgularken. Yollarıma dost yerine dikenler bıraktınız. Acı geçen geceleri düşünürken, bir damla yürek derken, çıkarlar için geldiniz. Elde ettikleriniz belki sizi yüceltti, belki sizi kurtardı. Peki ya benim kaybettiklerim? Bugün ağlıyorum. Belki yarında ağlayacağım. Ama bir tek var ki içimde yaşamak isteyen: saf benliğim. Hem saf hem aciz. Kullanılan yürek olmak kırgınlığın faturasını çıkarır mı bilmem? Bir kenara atılmanın acısını anlatır mı bilmem? Sizin gereksinmelerinizde olup ta hayatınızın anlamında olmamak çok acı. Uyan diyorum bu sallantıda. Dalgaların soğukluğunda uyan ki etrafında ki sahteliği gör.
Ne acıdır ki bu satırları yazdım kendime. Ne acıdır ki kendimi burada görüyorum. Baharlı günlerde değil, ayazlı kışlarda. Utanmadınız mı beni bitirirken? Hiç mi sormadınız kendinize zalimliğinizi? Kullandığınız yüreği buruştururken hiç mi bağrınız sızlamadı?
Kaçak oldu gözlerim hırçınlığında.
Tutkularım yıldızlarda yüklü.
Bende kalan uzun geceler,
Yağmur kokan sevdalarda.
Yine yüzümdeki acın.
Gül damlalarında sevdim gönlümde büyüttüğümü.
Aşkın kalesinde tutsak bir güvercinim.
Gözlerinde saklanan tutkuyum.
Yüreğinde yanan nefretinim.
Yolundaki çiçeklerinim.
Kelimelerinin vurgusuyum.
Bakışlarının derinliğiyim.
Dönmüyorsun özlemimden
Gelmiyorsun nefesime
Bitmiyorsun gecelerimde
Yollarım uzadı yolculuğunda
Gözlerim dondu bakışlarında
Sevdiğimi haykırdığım her an benim oldun sandım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!