/ daha çok zamanımız vardı, topyekün katledilmelere
Latin dağlarındaki rüzgarları, bu topraklarda estirmelere.
çok zamanımız vardı, dengeyi bozmadan yürümelere
güvertemizin yer yatağında, güneş altında sevişmelere/
karaya adım atan her bahriyeli kendini denizde buluyordu
deniz o gün önce bahar sonra sırılsıklam düşman kokuyordu
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Potemkin'i nasıl selamlarsa kıyıda duran okyanus yürekli insanlar gözleriyle,öyle selamlıyorum şiirinizi,onurlu ve saygılı...Teşekkürler usta.
bİLİYORDUM SENİN KUMAŞININ İYİ OLDUĞUNU.yuvasızkuş
Cevat Dost, seni ve şiirlerini geç tanıdım ama iyi ki tanıdım.... Yoksa duyarlığımda bir yer hep öyle eksik kalacaktı....
Emeğin Sanatı, senin gibi güçlü duyarlığa ve şiir sezgisine sahip bir şairle daha da köklenecektir...
Esin pınarların kurumasın dost!.....
yazılmamış tarihin destanı, ölümü tanımadan ölenlerin anısına......ellerine sağlık
'' bize tükenmiş olsa bile, daha çok zamanınız var önünüzde
buluşmalarınız olacak birgün, uzun köprülerin tam orta yerinde
ölümü tanımadan ölenlerin adına, devrim ve aşk kokuları ile
yarınlarda sarılacak bütün yeryüzü, el ele ve hep birlikte /
....kutlarım emeginize ve yüreginize sağlık..''
unuttuk elbet
hatırlanacaklar arasına aldık
zaman kalırsa diye elimizin altına...
acının kilidi sökülmüştür...
En devirimci selamlarımı yolluyorum Cevt yoldaş sizin nezdinizde güneşe kavuşanlara
yürekten kutlarım sizi
devrim ve aşk ancak böyle güzel şiirleştirilebirdi. Kutluyorum sizi.
Gücümüzü fark etmiştik yüzyılların ardından. Gücümüzü fark etmişti kanlı ahtapotlar. Bin bir düzenle kemirdiler dallarımızı. Çiçek açmadan kurudu yapraklarımız.
Kökümüz topraktadır oysa. Ve kökümüzü topraktan sökmeye yetmez kanlı ahtapotların gücü. Bir gün yeşerecek elbet yeniden yapraklarımız. Bir gün meyveye duracak sevgileri kucaklayan dallarımız.
Ve o gün onlar, kendi köklerini kendi kanlı kollarıyla söküp kendi toprağından; düşecekler yüzükoyun, yarattıkları bataklığa.
Yüreğin ve kalemin susmasın.
Herseye erken gitmek ne kötü! tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 86 tane yorum bulunmakta