Devrim sevdası Şiiri - Evrim Evrensel

Devrim sevdasına düştük,
Sarılamadık yavuklularımıza,
Arındık acılarla,
Ve içlerinde piştik,
Canlarımız feda dedik halkımıza,
öyle de yaptık.
Sözümüzde de durduk devrimce...

Devrim kavgasına düştük,
cepheden cepheye koştuk,
kavgadan kavgaya dalaştık,
Öpemedik senelerce ellerini analarımızın,
Mahpus damlarında,
Ziyaretçiler bekledik,
Devrimden de umut...

Vakit mi kaldı ki sevdiğimizin elini tutmaya...
Aşklarımızı en derinimize gömdük,
Zulalarımızda sakladık...

Gelinlik yerine kefenlenenlerimiz,
Damatlıklar giyemeyenlerimizle,
Tabutlarda girebildik gerdege...

Sosyalizmi sevdik biz.
Seviştik devrimci gücümüzle.
Kendi tercihimizdi.
Kafamıza silah dayatılmadı.
Zorlamasız seçimi,
Bizler canı gönülden seçtik...

Şikayet gibi olmasın hani,
İnsanların eşit ve mutluluğu,
Her bir insanın hakkı olmalıydı aslında...
Ne hikmetse azınlıkta kaldık,
Nerede kaldı büyük çoğunluktakiler!
Onlar mı kör kaldı
Biz mi göremedik
Devrim gerçekleşemedi!
Hatta devrimler aktı geçti,
Filiz Filiz olgunlaşırken sevdalılar,
Rüzgarlar yaprağını okşayarak esti.
Uçtular zirvelerine devrim sevdaları
Devrimle kucaklaştılar.