Devletle Dertleşme Şiiri - Veysel Soysal

Orantısız güç kullanma
Cici devlet, şirin devlet!
Gel de gücü hiç kullanma
İnan sende sorun devlet(?)

Ne yaparsın, çim-toprağı
Ver Hay’lara tüm toprağı(!)
Bu topraklar Rum toprağı(?)
Burda değil yerin devlet.

Düşmanların pek de zorlu
Şehirlerin fazla kirli…
Zirvelerin ala karlı
Bulakların serin devlet.

Sarp yapını yık da söyle
Teröre diz çök de söyle
Haydi, nedir, çık da söyle
Aklındaki zorun devlet!

İşin neden girmez yola
Fikretmedin, demek hala
Kesin senin başa bela
Şu toryumun-borun devlet.

Çirk kabardı, millet sustu
Hükümetinse sus-pustu
Azınlığın zehir kustu;
Dışa vurdu kirin devlet.

Batılının maşaları
Hapse koydu paşaları.
Çete tuttu köşeleri,
Ötmez oldu borun devlet.

Fitne tohum eksin şimdi
Terör bayrak çeksin şimdi.
Güvenlikten yoksun şimdi;
Ova-yazı-kırın devlet.

Nüksettiler sinirini
İncittiler onurunu
Çiğnediler sınırını
Vermı gizli sırın devlet?

Halkta şeref şan kalmadı
Kurban için can kalmadı.
Bayrak için kan kalmadı
Her uzuvun irin devlet.

Yok mu, şimidi usta adam?
Sayıları deste adam.
Yine oldun “hasata-adam”
Bir hekime görün develet!

Domuzlardan koku siner
Biri iner, biri biner
Ezan susar, bayrak iner(!)
Kesin söner nurun devlet.

Önce Türk’tün, aslın bitti.
Devran döndü; faslın bitti.
Şu dünyada neslin bitti;
Var mı, senin türün devlet?

İt ve zağar salgınıdır,
Kin ve kahar salgınıdır,
Bu bir bahar salgınıdır;
Gücün varsa korun devlet!

Türksün, kutsalsın, millisin
Tek yurt, seksen bir illisin.
Tek bayrak, tek dillisin;
Bozuldu mu birin devlet?

Düşkün idin; ırka, dine.
Fark atardın, rusa, çine.
Bedel idi; birin bine
Şimdi kaçtır, kurun devlet?

Nerededir, polat özün?
Kalmadı mı, oğlun-kızın
Yahya Çavuş, Mübariz’in
Kurşad gibi erin devlet! ?

Düşmanına oyun verme.
Dileyene boyun verme.
Biçimine koyun verme;
Kurt postuna bürün devlet.

Uzaklarda susup durma,
Gür sesini kısıp durma.
İzbelerde pusup durma
Milletine görün devlet!

Köşelerin tutuluyor,
Özel mülke katılıyor.
Haraç-mezat satılıyor;
Kazanımın-varın devlet!

Ne diyeyim; eden bulur.
Soğurulup, bırakılır.
Kupkuru bir sahra kalır,
Senin olur yarın devlet!

Trak ili+Anadolu
Erenlerin kutlu yolu.
Her gidişin destan dolu
Oğuz Ata pirin devlet!

Ne oldu, gülen yüzlere?
Boya gelsin benizlere
Açıl açık denizlere
Yıkan da bir arın devlet!

Gündüzlerin gece oldu.
O devlerin cüce oldu.
Tunç bileğin nice oldu?
Kırılgansın, narin devlet.

Kime geğer, değsin ucu.
Kahrolsunlar; şucu-bucu.
İşte sana savunucu,
Benden dokuz torun devlet!

Senin kapından sığıyor
Gelen girip de sağıyor.
Gez’ide iti siğiyor,
Sinemizde kurun devlet!

Bütün yollar tırandı mı?
Dörbentlerin bekendi mi?
Dağlarında tükendi mi?
Asanan, gök börün devlet!

Hızlı gelsin, ağır gelsin.
Duyan gelsin, sağır gelsin…
Veysel Soysal çağır gelsin
Neredesin, Derin Devlet? !