Devir Geçti Gün Döndü Şiiri - İsmail Bingöl

Bir gece daha başladı acılar vadisinde
Gül renginden ateş devşirenler
Sevda gömleği giyenlere
Merhem etmede yine

Oysa ben
Vurgun yemiş gibiyim
Hüznümü anlatacak kelimeler
Sır oldu sanki

Sevda rüzgârıyla sarsılan
Yorgun gövdeler arıyorum
Bir aşkla sarsılmadan önce
Aşk acısına dayanabilir miyim diye
Kalbimi sorguluyorum

Kırılgan gövdelerle bir arada olmak için
Çabalamam nafile
Ben bu ayrıntıya takıldıkça
Vücudumu ateş basar
Ruhum yerinden oynar

Bak bir şarkı daha bitiyor
Hüznün ve aşkın ırmağında yıkanırken ben

Bir duygu daha ölüyor
Bir gece içinde kaybolurken ben

İçimde kopan fırtınayı anlatacak mısrayı
Yazamadım daha
Beni bana duyuracak sözler
Henüz dönüşmedi isyana
Giderek kuruyan bir ırmağa benzer insan
Yağmurları azaldıkça azalan

Özlemler uçup gitti, kaldık bibaşımıza
Şimdi cinler ağlıyor, bizim bu
yalnızlığımıza
Kimse inanmaz oldu
Bulunduğu zamana

Düştükçe düşüyorum
Ellerimden
Ellerimden tutsana