Bir çiçeğe bakabilmek ne büyük nimet;
Zilletse nimetin sahibini idrak edememek!
Hep kıskandım sinesi yanık aşıklarını
Gece düşlerinde
Gündüz hayallerinde
Seninle dolanları
Senin adınla yüreği yanıp
Ve yine senin adınla durulanları
Haset
Yakan, bitiren her nesneyi
Dağlayan, ağulayan yüreği
İntikam, o engereğin içeceği
Haset,
En evvel yakar
Ne yüzsüz şey bu depresyon
Kapıdan kovuyorum, bacadan giriyor
“İstemiyorum seni” diyorum
Arsızca karşıma dikiliyor
Laftan anlamıyor
Allahın selamı da parayla mı be insan
Ne lütfedip verisin,ne de bi zahmet alırsın
Resullullaha bir bak da aman uyan
Kullukta geridedir,veren değil alan
'Selamı yayın' diyen o şanlı peygamber
Sevgili öğretmenim Hatice Bucalı’lara ithaf edilmiştir.
KORKUYORUM ÖĞRETMENİM
“Kardelen Ayşe/ Kardelen Ayşe
N’apıyorsun bize söyle? ”
Bilemezsin kimin kalbinde ne var
Allah mıdır ağyar mıdır ona yar
Kim mümin,kim münafık onu Rahman bilir
Kurulur mahşer yeri, tüm düğümler çözülür
Suizan eyleme, sakın alma ahı, büyük gaftır
Zindan karanlık,
Zindan soğuk,
Beşere dayanılmaz çile
Yusuf’a sabrı, kadere rızayı, tevekkülü öğreten
Bir medrese-i Yusufiye
Nemli, taş duvarların arasından Hakka uzanan kutsi yol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!