Dertli Çocuk Şiiri - Tarkan Kosif

Herkes oynarken, o mutsuz kenarda
Yalnız başına oturuyor Dertli çocuk
Elleri dizlerine sarılmış kaldırımda
Öfkeyle etrafa bakıyor Dertli çocuk.

Oyun oynanacak, gülünecek bu yaşta
O da bir çok şeyin galiba farkında
Yaşıtları ölürken her an bombalar altında
Gözleriyle mesaj veriyor Dertli çocuk.

Yerlerde düşmek, ağlatmıyor artık onu
Kazanıp kaybetmek, bitmiyor mutlu sonu
Koşup eğlenmek, gelmiyor içinden dolu
Zamana yenik düşüyor Dertli çocuk.

Oyun oynayacak yaşta ölüyorsa çocuklar
Masuma karşı sırtını dönüyorsa tanıklar
Ya dursun yaşlar ya da ağlasın tüm analar
Bırakın da çocukça oynasın, çocukça Dertli çocuklar!!!

(Beştepeli TAİF)