Dertleşme Seansı Şiiri - Selin Goloğlu 2

Ey Gonlum,
Insanlar seni yanlis anladiginda bosuna dert etme gonlunu
Duyduklari senin sesin ama aklindan gecirdikleri onlara ait,
Bosver sen bak keyfine…

Ey Gonlum,
Zor geciyor hayat biliyorum,
Onlar giderken buralardan, sen biri gelir diye bekliyorsun
Gonul selalenden akan yagmurun altinda islaniyorsun
Yalnizlik kolkola olmup sarmasiklar gibi sarmis icini
Ama sen A.Veysel gibi bekliyorsun…

Ey Gonlum,
Sen hala mutlulugunu mu ariyorsun?
Oysa ki mutluluk uzanacak kadar yakin
Sen hala neden gormuyorsun?
Biliyorum belki bi bardak cay icmelik - iki sohbet etmelik bi dost bekliyorsun
Belki icini oksayan sicak bir gulumseme ariyorsun
Belki de bi kis bahcesinde yeni filizlenmis bir cicek
Ya da bir kar tanesi eline dussun istiyorsun
Gercek olan sende gizli
Sen hala neden gormuyorsun?

Ey Gonlum,
Sen hala ozgurlugunu mu ariyorsun?
Oysa ki ozgurluk uzanacak kadar yakin
Sen hala neden gormuyorsun?
Seyir defterine yazilan siirler
Ocagimizda tuten bi tencere
İçimizi isitan bi güneş
Kalbimize dokunan bir Sezen sarkisi yeter
Bunu sen de biliyorsun…

Vakit coktan gecti,
Bak ada vapuru coktan karsiya gecti
Bir marti Besiktaş'tan semaya havalandi
Üsküdar'da ezanlar okundu
Sen hala neden duymuyorsun?