Dert ortağı Şiiri - Şair Şükrani

Derdimi döktüğüm dumanlı dağlar
Sende için için yananlardansın
Ağlarsa derdime bir anam ağlar
Beni böyle yalnız koyanlardansın

Yandıkça çıkıyor alev,dumanın
Kedermi, tasamı sardı her yanın
Dert ortağı olur derler insanın
Sözünde durmayıp cayanlardansın

Güvenmiştim sadık dostum sanmıştım
Aldanmışım sözlerine kanmıştım
Bende senin gibi içten yanmıştım
Meğer beni ayrı sayanlardansın

Verdiğim sırları saklayamadın
Kötülükten kendin aklıyamadın
Düşmanların dahi haklıyamadın
Sendemi şeytana uyanlardansın

Garip Şükranimin yokmuş sırdaşı
Boşa dost bilmişim dağ ile taşı
Yandıkça yanıyor sinemin başı
Canıma kasdedip kıyanlardansın

ŞÜKRANİ