Dert Küpünde Dertli Diller Yıkanır

Gül koynunda diken almış payeyi
Kim demiş ki bülbül bilmez nağmeyi
Dert küpünde şaşkın şaşkın bakınır
Bülbül bilir dalda gülü övmeyi

Hazan gelmiş bülbül inler gül neden
Ruhu inler dili döker gülmeden
Dert küpünde dertli dili yıkanır
Bülbül başka fiğan eyler solmadan

Can canan der dilder döker nağmeyi
Reva görme mevlam dizi döğmeyi
Her dem yanar kahve gibi kararır
Kim ister ki kara güne sövmeyi

Sitemlerde damaklardan aşarmış
Dertli diller dert küpünden taşarmış
Taşanlar'sa dilde feryat figandır
Benim sözüm sana göre kaşarmış