yazması var oyalı
evi pembe boyalı
hep içine kapandım
beni derde koyalı
yol yokuşa sarpa sar
suratımı al basar
yokluğunsa sevgili
verdi kalıcı hasar
hasret kalpte mengene
seni andım ben gene
abin acur topladı
turşu kurdum yengene
panayırda tavuklar
arar inle kovuklar
çoğu bilmez okuma
kep ve başta kavuklar
en yücesi engini
diye bilme zengini
insan ömrü hiç olur
bulamazsa dengini
dert adamı çağlatır
aşk deşarzı sağlatır
verme meyli sığıra
gece gündüz ağlatır
gasp olursa hak ara
sık sık oku bakara
kaçmasın ipin ucu
sardığında makara
ürkütür hep odalar
duyduğunda nidalar
tornavida bulda sık
gevşemişse vidalar
deme caiz israfa
diz kadehi bas rafa
nasıl olsa kırılır
girme fazla masrafa
müsrif insan ilerde
bir çok ekmek dilerde
götürüpte kumruya
komaz arpa kilerde
mermin ile fişeği
ser ahıra döşeği
bahse girilen aygır
çıksa davar eşeği
sağlık olsun üzülme
tutun iyi süzülme
buzdağını bitirir
başlar ise çözülme..
Kayıt Tarihi : 6.11.2015 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!