Dert Şiiri - Samet Naci Güler

Çok müşkül bir dert bu dertlendiğim
Önceleri korkup kapıdan içeri seyrettiğim
Bir deli tanımıştım beni içeri itti
Ve olayım böylece başladı gitti

Artık bitti rahatlık bitti keyif eğlence
Dertler yaş oldu aktı vakti zamanı gelince
İyilikler diz çöküp el pençe ettiğinde
Kim bilir kimlerin başları eğecek göğe

Sanki bir dağ oturdu böğrüme
Önce kolay geldi işler bakmayın öyle dediğime
Hanları sarayları değişmem şu halime
Çulsuzum yamalı donum kim ne karışır yediğime

Alın gerekse elimden yemeğimi
Kadife perdelerle boğun bırakmayın izleri
Belki kapanır gözlerim dizlerim çöker yere
Ama ruhum bedenden önce kavuşmuştur sevdiğine