Dert Şiiri - Bay Melun

Kalk yürüyelim biraz hadi. Hava güzel hâlâ. Esintileri bitmedi baharın. İki lafın belini kırar, iki kör bir ışık görürüz belki.

Ne zaman bırakacaksın bu kötü mirası? Ne zaman uçuşunu izleyeceksin bir daha sarı bir yaprağın? Ne zaman gözlerin yarım, sözlerin ağır kalacak?

Hafif konuşmaların nedensizliği sonucu doğan yetersizliği sana da yetmedi mi? Açılmayacak olmasını bildiğinden miydi kapıya dayanmaların? Yalanların veya günahların?

Darıldın mı da barışalım tekrardan? Ne ara uzaklaştın bu kadar aşikar kendinden? Bitecek mi acaba seninle derdim? Dünyanın sonunda yine aynı noktada buluşacak mıyız? Yoksa daha da mı uzaklaşacaksın kendinden?

Bir bilmece gibi akıp gidiyor hayat. Çözenler çözemeyenlere anlatmıyor. Karıştığını sandığın hasretler, karışamadığın kavuşmalarına ağır geliyor. Yavaşlıyorsun ve bir ıslık öttürüyorsun son bir baharın esintisinde. İkimiz de duyuyoruz o ıslığı. Ve eşlik ediyoruz.

"Seninle başım dertte,
Ne yapsam bilmiyorum."