Dertle doğuyor güneş bu yoksul karanlık
zamanlarda
Dertle batıyor gün ve ay kan renginde bu
zamanlarda
Yorgun işçiler aç artık açlıktan üşüyorlar
açlıktan solmuş gözleri
Dertle başlıyor zaman ve hiç tükenmeyen
zamanın kendisi de dertli bundan
Yükseklerde yeryüzünü doymamış alçatanlar
gökyüzünden yıldız çalıyorlar
Yükseklerde alçalanlar yıldızlarımızı çalıyorlar
bak ay kan renginde yeryüzü karanlık
Yeryüzü diyorum yeryüzü ey insanlar ay kan
renginde gün karanlık
Yükseklerden çaldılar aydınlığı yeryüzünü
karanlığa ayı kana buladılar onlar karanlık
Güne uyanıyoruz kıyıya vurmuş balıklar gibi
serpiliyoruz yüzümüzde bir serinlik
Gün doğuyor uyandığımızda elimizde toprak
yüzümüzde ıslak bir serinlik
Güne başlıyoruz ayı aydınlığa suyu serinliğe
taşıyoruz gözlerimiz tuzlu terimiz
Yüksektekiler yeryüzü yıldızlarından kaçıyor
alnımızdan akan ter ve onlar ölüler ölüler
kokuları aydınlığın burnunda
Ali Yasacı
Kayıt Tarihi : 14.1.2021 19:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yasacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/14/dert-164.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!