Dert Şiiri - Adem Çimli

Suçum bilmekti 
Öfkeyle toplayıp saçlarımı
Arsız bir acıdan geçmek

Zehirli aşk şarkısı ağzımda 
Kara bir yalanın çatal dili 
Öldürdüğün aşkı dilendi
Dilenci gibi 
O aşk ki 
Hayatın kendisi de öpse dirilmeyecekti

Ben istedim bu derdi
İçimde meraklı bir köpek silkelendi
Öksürerek uyandım gece nöbetlerine
Nefesim boğazımda kelepçe

Yüz yerimden yarıldım 
Yüz yerimden yarımım

Kim bilir kaç kav bıraktın 
Sürtündüğün çarşafta
Kaç kefen dikilebilir teninden bana
Kurtulabilir miyim geçmişten
Gömülünce takvimler toprağa
Alışabilir miyim ölü morluklarına

Suçum bilmekti 
Yanan bir ormanın ortasında
Suyu çarmıha germek

Kan izlerini takip ederek buldum 
Bin defa öldürdüğün beni
Toplayıp cesetleri 
Ölmüş bir şairi büyütüyorum şimdi
Anlamsız kelimelerle doldu akıl hücrem 
Sıvasız duvarlarından sıfatlar türetiyorum